следующая тема »

[27 Август 2025, 03:29:29]

Новости, реклама:

[27 Август 2025, 03:29:29]

Новости, реклама:

[насос]

Administrator, я вот что подумал, а не стОит ли на этой ноте прикрыть данную тему?
Ведь разговор заходит не в то русло, да и без того понятно какой язык для большинства родной.

голова, разговаривай сам с собой на своем языке!

думаю: занавес..

[Админ]

Не заводите не в то русло, он и не пойдет.
Мне например интересно узнать про какому критерию люди определяют для себя родной язык? Я например думаю по-русски, могу думать по-польски. А проголосовал за белорусский.
Пусть может Голова без лишнего сумбура выскажется по этому вопросу?

[Head]

Здаецца, "родная тая, на якой думаю" гэта вялікі зман. Мова надаецца падчас выхавання. Калі ўзяць гішпанца і змясціць у іншамоўны асяродак, то мова гэтага асяродка стане для яго роднай? Магчыма так, у некаторым сэнсе. Але калі ён сябе будзе ідэнтэфікаваць гішпанцам, то і мова яго будзе родная, ў першую чаргу, гішпанская. Што называецца "назваўся груздом, лезь у кош".

[Админ]

Т.е. родной язык - это тот, на котором тебя воспитали? Или если испанец, то и родной язык должен быть испанский?

upd. Обязательно ли знать родной язык?

[Head]

если испанец, то и родной язык должен быть испанский

Гэта як "калі ты слясар, то павінен слясарыць", ці "калі ты жанчына, то павінна нараджаць"))

[насос]

to голова: 

Т.е. родной язык - это тот, на котором тебя воспитали?

[Head]

upd. Обязательно ли знать родной язык?

Вынікае, што так.

[насос]

ты на вопрос ответь

[Head]

Ужо адказаў.
Добавлено: 07 Январь 2013, 18:34:37Дарэчы, цікавая рэакцыя беларуса на сутыкненне з уласным няведаннем мовы:

У гэтым годзе пад час адпачынку ў Італіі мая дачка пазнаёмілася ўпершыню ў жыцьці з сапраўднымі дзяўчынкамі-беларускамі не з Прагі ці зь Нью-Ёрку, а зь Менску. Аня нарадзілася ў Амэрыцы, і ўсе свае 11 год пражыла ў Чэхіі. Гаворыць на беларускай мове, ангельскай, рускай, чэскай і нямецкай.. Беларускія дзяўчынкі гаварылі толькі па-руску. Аднойчы пад час маляваньня, беларуская дзяўчынка папрасіля Аню сказаць нешта на ўсіх мовах, якія яна ведае. Тая спакойна пачала нешта распавядаць. Апошняй была беларуская мова- на ей Аня працягнула натуральна гульню. Яе сяброўка раптам ускочыла, схапілася рукамі за твар і ледзь не заплакала. Я напалохалася: што здарылася? І дзяўчынка сказала страшныя словы. : “Мне сорамна! Я жыву ў Беларусі і не магу так гаварыць на сваёй мове, як мая равесьніца за мяжой!”. Аліса паабяцала Ані, што ў наступным годзе, калі яны сустрэнуцца, абавязкова будзе зь ёй размаўляць па-беларуску.

[насос]

Ужо адказаў.

тогда цитату в студию. или я чего не вижу?

[Сабачка]

Яе сяброўка раптам ускочыла, схапілася рукамі за твар і ледзь не заплакала. Я напалохалася: што здарылася? І дзяўчынка сказала страшныя словы. : “Мне сорамна! Я жыву ў Беларусі і не магу так гаварыць на сваёй мове, як мая равесьніца за мяжой!”

Трасяначнік ніколі гэдак не зробіць, не схопіцца рукамі за твар і не заплача, бо ён не беларус і яму не сорамна. А будзе пілікаць, штосці пра рыжым, дыктатуру і Паздняка. Вот.

[Админ]

Не знаю, может боян... Наткнулся на роман Міхася Южыка "Перакулены час", прочитал по диагонали. Описвыается долукошенковский Минск, литературное окружение времен расцвета БНФ, противопоставление наркомовки и тарашкевицы. Кому интересно, почитайте. http://kamunikat.org/halounaja.html?pubid=16459

Там очень интересное описание белорусского характера. Кто-то говорил, что белорусов как нации не существует? По-моему вполне претендует на описание характерных черт отдельной сформировавшейся нации.

Людзі цяпер не смяюцца і нават не ўсміхаюцца. Яны засяроджаныя, быццам занураныя ў сябе і таму непрыветлівыя, суровыя. Не раз разважаў Сурмач над асаблівасцямі характару сваіх землякоў і прыйшоў да цвёрдай высновы, што менавіта клімат, а дакладней – рэзкая змена надворных умоў на працягу года робіць асноўны ўплыў на менталітэт тутэйшага люду. Змушаныя пастаянна змагацца за выжыванне – з маразамі, аблажнымі дажджамі, неўрадлівымі землямі, – беларусы вонкава не вельмі вясёлы народ. Чалавек, які без дай прычыны рагоча на вуліцы ці ўсміхаецца ў краме, міжволі выклікае ў беларусаў падазрэнне, калі не раздражненне наогул. Так паводзяць сябе іншаземцы. Гэтыя беласнежныя зубы, добразычлівыя румяныя твары, парывістыя жэсты амерыканцаў, італьянцаў, французаў аніяк не ўпісваюцца ў нашу сціплую расліннасць, стандартныя немудрагелістыя будыніны, нячыстыя вуліцы ды бязбожна цесны грамадскі транспарт. Шчыра смяяцца беларус можа адно з прычыны легкадумнай маладосці, альбо на добрым падпітку, калі навакольны свет паўстае ў радасна скажоных алкаголем фарбах.
Беларус млявы і безыніцыятыўны, палітычна неактыўны чалавек. Гэта таксама тлумачыцца халоднай няплыткай крывёй, якая стагоддзямі фарміравалася ў тутэйшым балотна-лясным, пахмурным асяроддзі. Сонечных дзён у нас рэдка калі траціна на год выпадае. А сонца – адзіная крыніца энергіі на зямлі. Ці да страснага кахання, ці да апантаных памкненняў, смелых грамадзянскіх учынкаў нам пад хмарным беларускім небам? Аднак ліха без дабра не бывае, і менавіта нашы прыроджаная суровасць, недаверлівасць, цярплівая здольнасць унурвацца ў сябе з’яўляюцца падмуркам не для павярхоўнага, а глыбінна-істотнага спазнавання быцця. Беларусы, дзесяцігоддзямі і стагоддзямі змушаныя духоўна выжываць пры агрэсіўных захопніцкіх рэжымах, дасягнулі сур’ёзных вышынь у паэзіі і, асабліва, фальклоры. Там, у песнях, паданнях, абрадах, народжаных у счарнелых сярод непралазных лясоў і балот вёсках, трымціць душа Беларусі. Трымціць яе душа, выгнаная з забетанаваных, закамунізаваных гарадоў… У беларуса, у адрозненне ад амаль усіх еўрапейскіх народаў, няма і ніколі не было сваёй гарадской культуры. Гэта відаць хаця б па крайне бедным наборы літаратурных твораў, якія выяўляюць непасрэдна гарадское жыццё. Затое вяскова-партызанскіх апавяданняў, раманаў, паэм і вершаў – вялікае мноства.
Беларус проста вымушаны быў чэрпаць духоўныя сілы са сваёй панурай, зменлівай, дажджліва-завейнай прыроды. І ён спазнаў яе, як, мусібыць, ні адзін еўрапейскі народ. Беларус таксама таленавіты ў рэлігійным успрыманні быцця. Але ж праваслаўе тут не набыло такой сілы, як на Русі, а каталіцызм – не такі ўплывовы на масы, як у Польшчы. На стыку гэтых магутных рэлігійных канфесій беларус, як гэта ні дзіка гучыць, – хрысціянскі язычнік. Стойкая вера тут мяжуецца з зацятай забабоннасцю, жахам перад непераможнымі сіламі разнастайных стыхіяў. У заходнебеларускіх вёсках на скрыжаваннях усталёўваюцца вялізныя драўляныя крыжы з ручнікамі – для адпуджвання нячыстае сілы, у архітэктуры тутэйшых храмаў свіціцца штосьці ад паганскіх церамоў, мы па-ранейшаму шукаем папараць-кветку… Беларус туга паддаецца цывілізацыі, новым веянням, паколькі подыхі ўсяго прагрэсіўнага і лёсапераваротнага даходзяць да яго праз гушчары, балоты і бездараж марудна, у аслабленым і куртатым выглядзе.
Зрэшты, вышэйпрыведзеныя развагі пра беларускі характар не зусім дапасоўваюцца да абсалютнай большасці гараджан, то бок тых, хто толькі пражывае на тэрыторыі этнічнай Беларусі, есць хлеб з яе палеткаў, але чытае выключна расейскую прэсу і літаратуру, глядзіць расейскія тэлепраграмы, слухае расейскае радыё, круціцца ў рускамоўным асяроддзі, і значыць – духоўна жыве ў сферы магутнай культуры суседняга народа. Такіх людзей можна называць калі не рускімі, то ўжо постсавецкімі – дакладна.

[Head]

Ага, а яшчэ кажуць, што беларусы- шалёныя)


Я гляджу, русіфікацыя настолькі гвалтоўная і ашалелая, што трэба прымаць сур'ёзныя рашэнні. Калі Зянон ішоў на выбары, то ніякай "паліцайшчыны" не плянавалася, але розныя ворагі беларушчыны ўвесь час пра яе казалі. Ну, калі яны хочуць "паліцаяў"- то будуць. У новай Беларусі паліцыя і спэцслужбы будуць пільна адсочваць дзейнасць усіх, хто выказвае адкрытую знявагу беларушчыне і караць адпаведна парушаных артыкулаў (часцей за ўсё, такім людзям з-за недахопу сумлення парушыць закон нічога не каштуе).

[Админ]

Про "шаленых" не знаю, а вот описание Южика на мой взгляд довольно точно описывает характер многих представителей белорусской национальности. Я не хочу сказать, что в этом описании есть что-то плохое, постыдное, предосудительного и т.д. В характере народа вообще не может быть ничего предосудительного.  Я хочу сказать, что описание, данное в романе довольно точное. Мало того, я считаю, что пока под данное описание будет подходить довольно много представителей белорусской национальности, ни о какой ассимиляции белорусов русскими или другими речи быть не может. А белорусский язык всегда служил и будет служить для белорусов консолидирующим фактором, своего рода идентифицирующим кодом.

[Head]

Про "шаленых" не знаю, а вот описание Южика на мой взгляд довольно точно описывает характер многих представителей белорусской национальности. Я не хочу сказать, что в этом описании есть что-то плохое, постыдное, предосудительного и т.д. В характере народа вообще не может быть ничего предосудительного.  Я хочу сказать, что описание, данное в романе довольно точное. Мало того, я считаю, что пока под данное описание будет подходить довольно много представителей белорусской национальности, ни о какой ассимиляции белорусов русскими или другими речи быть не может. А белорусский язык всегда служил и будет служить для белорусов консолидирующим фактором, своего рода идентифицирующим кодом.

Вельмі слушна. Зрэшты, гэта і адзначыў аўтар:

Аднак ліха без дабра не бывае, і менавіта нашы прыроджаная суровасць, недаверлівасць, цярплівая здольнасць унурвацца ў сябе з’яўляюцца падмуркам не для павярхоўнага, а глыбінна-істотнага спазнавання быцця. Беларусы, дзесяцігоддзямі і стагоддзямі змушаныя духоўна выжываць пры агрэсіўных захопніцкіх рэжымах, дасягнулі сур’ёзных вышынь у паэзіі і, асабліва, фальклоры. Там, у песнях, паданнях, абрадах, народжаных у счарнелых сярод непралазных лясоў і балот вёсках, трымціць душа Беларусі. Трымціць яе душа, выгнаная з забетанаваных, закамунізаваных гарадоў… У беларуса, у адрозненне ад амаль усіх еўрапейскіх народаў, няма і ніколі не было сваёй гарадской культуры. Гэта відаць хаця б па крайне бедным наборы літаратурных твораў, якія выяўляюць непасрэдна гарадское жыццё. Затое вяскова-партызанскіх апавяданняў, раманаў, паэм і вершаў – вялікае мноства.
Беларус проста вымушаны быў чэрпаць духоўныя сілы са сваёй панурай, зменлівай, дажджліва-завейнай прыроды. І ён спазнаў яе, як, мусібыць, ні адзін еўрапейскі народ. Беларус таксама таленавіты ў рэлігійным успрыманні быцця. Але ж праваслаўе тут не набыло такой сілы, як на Русі, а каталіцызм – не такі ўплывовы на масы, як у Польшчы. На стыку гэтых магутных рэлігійных канфесій беларус, як гэта ні дзіка гучыць, – хрысціянскі язычнік. Стойкая вера тут мяжуецца з зацятай забабоннасцю, жахам перад непераможнымі сіламі разнастайных стыхіяў. У заходнебеларускіх вёсках на скрыжаваннях усталёўваюцца вялізныя драўляныя крыжы з ручнікамі – для адпуджвання нячыстае сілы, у архітэктуры тутэйшых храмаў свіціцца штосьці ад паганскіх церамоў, мы па-ранейшаму шукаем папараць-кветку… Беларус туга паддаецца цывілізацыі, новым веянням, паколькі подыхі ўсяго прагрэсіўнага і лёсапераваротнага даходзяць да яго праз гушчары, балоты і бездараж марудна, у аслабленым і куртатым выглядзе.
Зрэшты, вышэйпрыведзеныя развагі пра беларускі характар не зусім дапасоўваюцца да абсалютнай большасці гараджан, то бок тых, хто толькі пражывае на тэрыторыі этнічнай Беларусі, есць хлеб з яе палеткаў, але чытае выключна расейскую прэсу і літаратуру, глядзіць расейскія тэлепраграмы, слухае расейскае радыё, круціцца ў рускамоўным асяроддзі, і значыць – духоўна жыве ў сферы магутнай культуры суседняга народа. Такіх людзей можна называць калі не рускімі, то ўжо постсавецкімі – дакладна.

[Сабачка]

Трасянка - недахоп сумлення й павагі да народа й народнай мовы. Хана Каваленку й астатнім сапраўдным і шчырым за непавагу й здзекаванне з мовы, на россійскі манер. Пойдуць пад артыкулы.
Добавлено: [time]Tue Jan  8 17:28:33 2013[/time]

сярод непралазных лясоў і балот вёсках, трымціць душа Беларусі.

Ніколі ў вёсках не было беларускай мовы, а была народная, якую вы ганібіце, а трасянку культывуеце.[/size]

[Админ]

Dоggy, рекомендую прочесть "Перакулены час". Там и о "трасянцы" и о "тарашкевiцы" и о "наркомаўцы" автор очень хорошо дал понять, что все это понты, как говоришь и пишешь. Главное, что все это - белорусский язык. Надо хотя бы то, что есть сохранить, а уж потом будете друг перед другом понтоваться, "чье кунфу лучше".

[Сабачка]

! шматлiцерзанеодольваннелюстрацыiнебудзет.

ага, вось яно як. аутары кнiжкi вожыкi-южыкi. а як прыгожа усе пачыналася.  без кунгфу i без пантоy з выябонамi. паперапicвауся я з  агентам куперам, ен навучыу, як пераключыць на беларускiя лitaры й панеслася народная. камусцi падабалася. хтосцi не звяртау увагi. тупнi рускамоуныя прад'яулялi некiя здзекi, але нiводны беларускамоуны, a не разу не зрабiy заувагi. потым у "палit-xaty"  зачасцiy сапраудны й шчыры 5шагоф, яшчэ рускамоуны, такi yвесь за беларускасць, уключыу адмiнictратыуны рэсурс й паляцелi папярэджаннi пра форумскiя правiлы з нагоды форумскix moy ды й па-руску. хай сабе. пiшам па-правiльнаму. гэта ж форум, свае правiлы ды й жыць хочацца. абрэзанага пры тым пачыкалi. потым фарумчаны, ужо галаву, пад цickaм!, перахрышчваюць, як яму здаецца у нiбы беларусkaмоунага, чытаю, ексель-моксель, трасянка з тарашкевiцай i за гэта нiчога. адлiга! пераходжу на народную, а буй немансki, двайныя стандарты. tрасянка-маскальская аказваецца у законi, a народная па-за. уключаю заднюю,  пераходжу на правiльную мову i пытаю y адмiна пераклад, калi трасяначнik чэша па-свойму й не зразумела. але адмiн маучыць, выходзiць i ен фэрштэйт нiхт, бо каб ведау, стоадсоткава адказау бы, бо чулы й спагадлiвы ен чалавек. i па-правiлах фарумчанскiх нiчога зрабiць не можа, запалоханы люстрацыямi, a яму сям'ю кармiць трэба. мог бы ен, вядома, галаве сказать цi намякнуць ненарокам, калi гэткая справа, y aдкрытым эфiры, каб напрыклад ен tранслiцiy, kaлi не па-форумскаму пiлikae, а цiшыня. вось бвнора яснавельможнага й то па-прaвiлах прыбiлi, a tyдакава не атрымлiваецца. разумею.
 вось кнiжку прапануе, можа й вартая, але выходзiць, што  знайшлося апрауданне, каб трасянка стала беларускай мовай, сам южык дау дазвол,  i я не дурыу галаву з перакладамi, бо усе чотка, па-правiлах па-беларуску. мауляу, не разумеяш, вучы. i двайныя стандарты яшчэ не адмененыя. праходзiлi. правакацыя, адным словам.
 вось i высяру капец.

[mchy]

Параю вось што пачытаць

    Леанід Лыч

    Рэформа беларускага правапісу 1933 года: ідэалагічны аспект

http://old.knihi.com/mova/reforma.html


Выкажу сваё меркаванне. Асабiста я па-рускi загаварыў толькi ў школе i, адпаведна, з'яўляюся носьбiтам вясковай беларускай мовы. Тарашкевiца правакуе занадта мяккi выгавар, як, напрыклад, гавораць некаторыя рускамоўныя беларускiя палiтыкi, которыя вывучалi беларускую мову, як замежную. У iх занадта мяккi выгавар. Найхутчэй, яны арыентавалiся на замежных беларусаў, як аўтэнтычных носьбiтаў беларускай мовы. Вось возьмем сьпевака Данчыка. Лiчыцца, што ў яго вельмi мяккакая, мiлагучная беларуская мова. А мне здаецца, што гэта папросту ангельскi акцэнт. Ва ўсялякiм разе ад старых на вёсцы я такога не чуў, яны гавораць больш цверда. Вясковаму выгавару адпавядала мова дыктараў савецкiх часоў, сення так гаворыць Шушкевiч - напэўна ён з дзяцiнства быў у беларускiм моўным асяродзi. Тая частка беларускай iнтэлегенцыi, якая навучалася мове па кнiжках, мае штучны, занадта мяккi выгавар.

[Head]

СЦЭНЫ З ЖЫЦЬЦЯ ПРЫ ПОЗЬНІМ ЛУКАШЫЗМЕ

У сувязі з інтэнсіфікацыяй русіфікатарскага пагрому беларускіх дзіцячых і навучальных установаў і заклікам патрыётаў-фронтаўцаў супраціўляцца гэтаму злачынству ў грамадзтве адбываецца дыскусія аб тым, што трэба рабіць. Прагучалі ўжо галасы, што “трэба патрабаваць ад уладаў выкананьня прынятай імі “праграмы Пралеска”. Сапраўды, рэжым шумнуў аднойчы пра гэтую “Пралеску” і паабяцаў арганізаваць, каб у кожным дзіцячым садку адзін дзень на тыдзень абслуга размаўляла з дзецьмі па-беларуску. Вядома, што адразу ўзьніклі пярэчаньні наконт таго, што “по-белорусскі мы не умеем”, на гэтым уся “Пралеска” скончылася (як, зрэшты, і ўсе папярэднія дэмагагічныя праекты рэжыму). Згаданыя галасы прапануюць, каб беларускія бацькі прыходзілі ў дзіцячыя ўстановы і строга патрабавалі выкананьня рэжымнай праграмы: “А вы чыталі сёньня вершык з “Пралескі”? А вы навучылі дзяцей вымаўляць “дзэ”?” І г.д.

На гэта навучаныя жыцьцём і акупацыямі беларусы кажуць: “Рэжым адназначна паказаў, для чаго ён існуе — для зьнішчэньня беларускай мовы і культуры. У канчатковым выніку — для зьнішчэньня нас з вамі, нашай нацыі. Нельга верыць фальшывым праграмам рэжыму-зьнішчальніка, у якіх усё пабудавана на блюзьнерскім зьдзеку з беларусаў (“раз в неделю поговорим по-белорусски”). Мы на сваёй зямлі і ніхто ня будзе навязваць нам сваю русскоязычную душагубку. Няхай рэжым дагнівае ў абцугах сваіх “праграм” і ў ізаляцыі ад беларускага грамадзтва. Трэба ўтвараць свае, незалежныя ад рэжыму асяродкі беларускай мовы і культуры, аб'ядноўвацца сем'ямі, размаўляць з дзецьмі на роднай мове. Трэба беларусам зьбірацца разам незалежна ад рэжыма, паралельна яму. Так выратаваліся многія народы, становішча якіх было значна горшым, чым у нас у цяперашні час. Трэба перастаць азірацца на антыбеларускі рэжым ды цешыцца ілюзіямі”.

Янка Базыль

http://www.narodnaja-partyja.org/00--Naviny-c_hyphenminus-Galownac_ja--fr--pg/00--Naviny-c_hyphenminus-Galownac_ja--bk--an--01/00--20130109--01

[насос]

 

Трэба ўтвараць свае, незалежныя ад рэжыму асяродкі беларускай мовы і культуры, аб'ядноўвацца сем'ямі, размаўляць з дзецьмі на роднай мове.

разговаривать с детьми на родном языке?
голова, так ведь родной для большинства- русский (см. результаты голосования!)))
объединяться семьями?
Зачем? Опиши в своих представлениях такие объединения))

К твоему сведению, моих детей в дет. садике обучают беларускому языку, по крайней мере мою старшую. Например, ребенок после каждого приема пищи говорит "дзякуй". 

и о каком режиме идет речь? а быть может бОльшая часть РБ разговаривает на русском под принуждением? )))

[Head]

ЭТНАС І НАЦЫЯ

МОВА

            Галоўнае пытаньне адраджэньня нацыяў у пэрыяд Вясны народаў Эўропы (у час крушэньня імпэрыяў) было пытаньне адраджэньня і грамадзкага сцьвярджэньня нацыянальнай мовы.

            Галоўнае пытаньне палітыкі Расейскай імпэрыі на Захадзе (у Беларусі) -- ліквідацыя беларускай мовы.

            Галоўнае пытаньне беларускага нацыянальнага адраджэньня -- грамадзкае і дзяржаўнае сцьвярджэньне беларускай мовы.

            Усё, што ствараецца ў Беларусі (ці за яе межамі) не на беларускай мове (а гэта, як правіла, пры ўдзеле чужой агентуры КГБ) не зьяўляецца ні беларускай апазыцыяй, ні беларускім рухам, ні беларускім нацыянальным адраджэньнем. Выплюньце гэта, як сьліну. Наша гісторыя і наш вопыт даўно пацьвердзілі гэтую праўду.

            "А мы вот по-русски, за Белоруссию, за ее историю и культуру. Разве это плохо?"

            "Вы можаце быць за "Белоруссію" хоць па-руску, хоць па-кітайску, хоць па-японску, і гэта ня будзе "плохо". Але будучыні Беларусі ў гэтым няма."

09 студзеня 2013 г.                                                                   Зянон ПАЗЬНЯК

http://pazniak.info/page_etnas_i_natsyiya

[Head]

СЦЭНЫ З ЖЫЦЬЦЯ ПРЫ ПОЗЬНІМ ЛУКАШЫЗМЕ

“Маскальскае абалваньваньне”

Па ўсей нашай краіне разгарнуліся навагоднія сьвяты і спэктаклі для дзяцей. Акупацыйны рэжым робіць усё магчымае і немагчымае для таго, каб прадэманстраваць нашаму народу ўсіх пакаленьняў, што мы жывем у акупаванай краіне. Усе без выключэньня афіцыйныя і дзяржаўныя дзіцячыя сьвяты праводзяцца на мове акупантаў. Абсалютная бальшыня тэатральных пастановак зроблена на той жа расейшчыне. Нават у рэкламе на фасадзе будынка, дзе месьціцца Беларускі тэатр лялек, напісана, што гэта ёсьць “кукольный театр” і ўсё тут “по-русскі”.

Гэтага рэжымшчыкам падалося мала. Пачала сваю актыўную дзейнасьць кантора пад назовам “Русский детский театр”. Можа ён прыехаў з Масквы або якой Кастрамы? Не, гэта мясцовая вытворчасьць русіфікатараў. Канторы аддадзена адна з самых вялікіх заляў сталіцы – палац “палітасьветы” або “Мінск”. Квіткі на спэктаклі гэтага “тэатру” распаўсюджваюцца па ўсёй Менскай вобласьці. Дзяцей падвозяць на аўтобусах, па якіх можна вывучаць геаграфію: Клецк, Заслаўе, Стоўбцы… На сцэне прафэсійна скачуць і выдаюць маналёгі шэсьць акцёраў. Яшчэ шэсьць зафрахтаваных школьніц робяць падтанцоўку. Як кажуць у Маскве, “дёшево і сердіто”. Мяркуем, што справа не ў тым, каб (як кажуць ізноў жа ў Маскве), “деньжат срубіть”. Працягваецца працэс адлучэньня беларускай дзятвы ад роднай мовы, ад роднай традыцыі. Ідзе маскальскае абалваньваньне. Спыніць гэты працэс можа толькі ліквідацыя акупанцкага рэжыму.

Янка Базыль

http://www.bielarus.net/archives/2013/01/14/2931

[насос]

разговаривать с детьми на родном языке?
голова, так ведь родной для большинства- русский (см. результаты голосования!)))
объединяться семьями?
Зачем? Опиши в своих представлениях такие объединения))

К твоему сведению, моих детей в дет. садике обучают беларускому языку, по крайней мере мою старшую. Например, ребенок после каждого приема пищи говорит "дзякуй". 

и о каком режиме идет речь? а быть может бОльшая часть РБ разговаривает на русском под принуждением? )))

[Head]

Руская мова на Беларусі- часовая з'ява, якая падтрымліваецца толькі Масквой рукамі антыбеларускага рэжыму.

[насос]

Руская мова на Беларусі- часовая з'ява, якая падтрымліваецца толькі Масквой рукамі антыбеларускага рэжыму.

так все таки она есть?))
ты уже загнался! 

[Head]

Гэта штучна. А што штучна- то ня вечна. Загнаўся гэта ты сваімі спробамі "падлавіць на словах".

[Админ]

Я понимаю, что все тут умеют редактировать текст, но цитаты пользователей просьба оставлять без изменений!

Часть цитаты удалить можно. Изменять нельзя.

[насос]

Гэта штучна. А што штучна- то ня вечна.

"штучна"- это общение на беларуском. а русский- он везде и массово. (не забываем смотреть результаты голосования)

[Head]

У нас 85% беларусаў. Родны язык беларусаў- беларускі. Гэта як 2х2.