|
БелоПоляк
|
«Я — мужык, а гонар маю,
Гнуся, але да пары.
Я маўчу, маўчу, трываю,
Але скора загукаю:
Стрэльбы, хлопчыкі, бяры!»
(Янка Купала)
Добавлено: 16 Апрель 2011, 18:10:19
Баіцца быць беларус беларусам...
Жыў пад прыгнётам ды пад прымусам,
зваўся літвінам, русінам, русам,
зваўся тутэйшым, мяшканцам, мяшанцам…
He знае, рабіць што з апошнім шанцам,
які ён сёння атрымоўвае,
як быць з сваім імем, з сваёю моваю,
быць ці не быць беларусам нарэшце...
Пытанне няпростае, канешне.
(Дазволю сабе тут крышку іроніі.
Характар наш тут, як на далоні.)
He знае?
He хоча?
He смее?
Баіцца?
Вялікая гэта таямніца.
Зведаў ён ліха апраметнага.
Ён не баяўся таго і гэтага.
Хапала адвагі, каб з ворагам біцца,
ад голаду-холаду каб бараніцца...
Ды вось быць самім сабою баіцца.
Прайшоў праз Хатынь,
праз Курапаты,
зносіць цярпліва Чарнобыль пракляты,
упарта крыніца яго бруіцца...
Ды быць беларусам ён баіцца.
Вось дык ноумен, вось дык феномен —
гэты ўнук бабін, сын гэты удовін.
Казалі «не будзь! » —
ён схіляўся ніцма.
Гавораць «будзь!» —
усё роўна баіцца.
Вось што робіцца з беларусам.
З сінявокім, з белавусам,
не з недарэкам, не з няўмекам,
з добрым увогуле чалавекам.
Баіцца быць беларус беларусам...
Ці, можа, ужо не баіцца?
Добавлено: 16 Апрель 2011, 19:17:03
Я ПРЫЙШОЎ, КАБ ВЫ ПЕРАМАГЛІ!
Мы ляжым снапамі на таках
Нас малоціць кожны, хто ў руках
Мае цэп! І так ва ўсе вякі…
І яшчэ пытаюць землякі:
што табе паэту да палітыкі?
Як пытанне – так адказ наўпрост:
Я прыйшоў, каб вы ўдыхнулі волі,
Каб без страху ўсталі ў поўны рост
І на ток не леглі ўжо ніколі!
Каб у родным краі валадарылі
Бог на небе, праўда на зямлі,
Каб збылося ўсё, пра што вы марылі!..
Я прыйшоў, каб вы перамаглі!
Добавлено: 16 Апрель 2011, 20:23:06
Красуня-вясна
Уладзімір Някляеў, які знаходзіцца пад хатнім арыштам, напісаў новы верш і прысвяціў яго адразу дзвюм Волям - жонцы Вользе і свабодзе. Сябра Някляева музыка Зміцер Вайцюшкевіч напісаў на словы песню.
На прадвесні плачуць ледзяшы
Ручаіны звоняць на прадвесні
Ты мне ціха ціха для душы
Заспявай прадвеснявую песню
Хай душа ўскалышыцца да дна
І туды пакліча, дзе святая,
Дзе на ўзлеску юная вясна
Першыя пралескі рассыпае
Красуння-вясна звініць ручаінамі ў полі (ты нас не пакінеш ніколі)
Красуння-вясна сястра нашай волі
Красуння-вясна ў бела-чырвоным убранні (шчаслівая ў першым каханні)
Красуння-вясна – чароўная фея кахання
Ад вясны не куды не ўцячы
І праз вецер, што сцягі палошча
Пойдзем мы с табой, каб у начы
Запаліць агенчыкі на плошчы
Будзем мы стаяць і ўспамінаць
Тых, каго няма сягоння з намі
Тых, каго мы будзем сустракаць
З бел-чырвона-белымі сцягамі
Добавлено: 16 Апрель 2011, 21:25:28
Уладны росчырк царскага пяра —
I стаў народ насельніцтвам правінцый
Без мовы, без культуры. I пара
Яму ў народах іншых растварыцца.
Няхай сячэ дрымучыя лясы,
Палюе звера для паноў вяльможных,
Яго жыццё ля плуга і касы,
Халоп нічога іншага не можа.
Але не зніклі з назвай Беларусь
Па царскаму загаду беларусы,
Што песнямі распальвалі зару
I ткалі мрояў тонкія абрусы,
Што з косамі выходзілі на бой
Супроць няпраўды горкай і нядолі,
За бунт плацілі ўласнаю крывёй,
Каналі і раджаліся на полі.
I пад ярмом жадалі дзень вітаць,
I весялосць узносілі над скрухай.
Прыходзьце нашы казкі пачытаць,
Прыходзьце песні нашыя паслухаць,
Пакуль жывуць бабулькі і дзяды,
Што захавалі гэты скарб вялікі.
А раптам забяруць старых клады,
Чым будзем жыць сярод краін шматлікіх?
|
Голосование
: 1 ... 12 13 15 16 ... 20 Далее» Вниз