Вітаю шаноўнае гарадзенскае спадарства. Прашу прабачэння, што даўно не пісаў, але ж...
Пачынаем падтрымліваць Ігара.
Па-першае, хацеў бы зазначыць, што ня важна, хто руліў зменай, таму руліць зменай - гэта далёка не самае галоўнае. Самае галоўнае гэта яе правільна, а лепш няправільна, накіроўваць. Важатыя і "дзеці"(дакладней спадары адпачываючыя, хаця не вядома, хто шчэ больш адпачнуў) накіроўвалі па асобку, аднак шматразова тыя кірункі не толькі шлі паралельна, аднак і скрыжоўваліся. І тое варта павагі як з боку нас, так і вас.
Наконт сцёбаў з мяне (ад гея, капітана і да... Алі)хацеў бы зазначыць, што сцебацца над чалавекам можна да той ступені, да якой ён сам гэта дазваляе. Я, звычайна, дазваляю вельмі і гэтым задаволены. Да таго ж быць сродкам здзекаў(а яны часцей проста добра-сяброўскія) часам прыемна, бо ты адчуваеш, што здольны хаця б на некалькі секундаў падараваць некаму усмешку. Галоўнае не пераўтвараць гэта(у сэнсе элемент) сцёбу ў стыль жыцця. Для таго ж і жывем.
Блін, прабачце, што зноўку мінімальна загрузіў. Дзень першакурсніка не прайшоў і міма 3-га курсу.
