Як заўсёды, падчас перадвыбарчых кампаній электаральнага шоў актывізуецца псэўдаапазыцыйная публіка рознага пашыбу. Адны на поўным сур'ёзе ўдаюць з сябе “абаронцаў інтарэсаў народу”, абяцаюць “парляманцкае змаганьне” і “дэпутацкі кантроль”, заклікаюць ісьці на выбарчыя ўчасткі дыктатуры і галасаваць за іх. Такая лексіка і такія прыёмы разьлічаны на дарослую аўдыторыю. З другога боку ўзбуджаюцца і пачынаюць галёкаць розныя блазны, якія прапануюць “приколоться”, “потусоваться”, “будет весело, ребята, пошли на выборы!” Як правіла, гэта зусім маладыя асобы і іхны цырк разьлічаны на абалваньваньне маладых беларусаў.
Цяперашняя “кампанія” ня стала ў гэтым сэнсе выключэньнем. У Менску і ў іншых месцах Беларусі пасунуліся рэгістравацца “у кандыдаты” асобы, якія зарабілі сабе апошнім часам лакальную вядомасьць у розных гарадзкіх і дачных кварталах. Яны зьбіралі подпісы пад адозвамі “к презіденту Лукашенко” за недапушчэньне пабудовы жылога дома для спэцназаўцаў у сталічным раёне Уручча, за спыненьне пабудовы хімічных заводаў у Лідзе і Мар'інай Горцы і г.д. Цяпер гэтыя людзі разьлічваюць (або толькі робяць выгляд, што разьлічваюць), што зробяцца дэпутатамі лукашэнкаўскіх “палатак” ды выканаюць “наказ трудзяшчыхся”. Рэжым ахвотна рэгіструе іх, бо яны цягнуць людзей на фальшывыя выбары.
Маладзёвы “цырк” таксама разгортваецца ў інфармацыйнай прасторы. Нават Радыё Свабода паведаміла пра аднаго такога цыркача. Маецца на ўвазе маладзён І. Амельчанка, які на сёлетнім Чарнобыльскім Шляху выставіў плакацік з расейскім надпісам “Мусорок”. Міліцыянты, вядома ж, схапілі яго, і доўга яшчэ пра гэтага дурачка сьпявала гімны “незалежная дэмжурналістыка”. А потым аказалася, што і яго падгрэблі на стварэньне электаральнага вэрхалу.
Радыё Свабода паведаміла, што Амельчанка “абвясьціў пра пачатак выбарчай кампаніі ў парлямант” (вось яно як!). “Малады герой” прапануе ўвесьці ільготы для вэтэранаў вайны 1812 года і забясьпечыць іх кватэрамі. Радыё Свабода дало характарыстыку “кандыдату ў кандыдаты”: “Цяпер ён нідзе ня вучыцца і не працуе...” Цыркача падтрымала генэрацыя з палітычнай панэлі — маладзёвае крыло “Говправды” групоўка “Zмена”. Адзін зь лідэраў групоўкі П. Вінаградаў сказаў “Свабодзе”: “Паспрабуем зрабіць так, каб гэтая выбарчая кампанія была найлепшай. Зробім яго (Амельчанку) самым вядомым кандыдатам у дэпутаты. Толькі гумар, толькі хард-кор...” Гумар, канешне, гумарам, але любымі сродкамі стараюцца зацягнуць людзей на фальшывыя выбары.
Усё гэта ня сьмешна. Маладыя людзі (іх, мабыць, мучае сумленьне) распавялі фронтаўцам пра некаторыя справы згаданай “Говправды” падчас і адразу пасьля няшчасных прэзыдэнцкіх псэўдавыбараў 2010 года. Гэтыя юнакі наняліся ў “Говправду” дзесятнікамі і сотнікамі. Гэта значыць, яны камандвалі дзесяткамі і сотнямі маладзёнаў, якія разносілі па сталіцы і ўсёй краіне русскоязычныя ўлёткі і паштоўкі “Говправды”, стаялі ў яе пікетах і пераконвалі людзей ісьці на выбары. З кожным зь іх была дамоўленасьць на пэўны ганарар (напрыклад, сотнікам “говправды” абяцалі па 5 тысячаў даляраў). Арганізацыя “салідная”, маладых не падманула. Раздачай ганарараў распараджаўся вядомы правакатар і дзеяч “Говправды” Дзімітрыеў. Хлопцаў зьдзівіла, як гэты Дзімітрыеў абстаўляў выдачу ганарараў. Ён дэманстрацыйна адчыняў сэйф “Говправды” так, каб былі бачны стосы тоўстых пачакаў зялёнай валюты (гэта цяпер, пры цяперашнім зьверстве рэжыму і канфіскацыях). Потым Дзімітрыеў даставаў абяцаны пачак і ветліва пытаўся: “Пересчитывать будешь?” Агаломшаныя беларусы нічога не пералічвалі, а радасна беглі дахаты з “честно заработанным гонораром”. У хуткім часе, аднак, яны сутыкаліся з дзікасьцю, гвалтам, зьверствамі, нудой антыбеларускага рэжыму, у выратаваньні якога яны актыўна паўдзельнічалі пад камандай правакатара Дзімірыева.
Няўжо і гэтым разам яны стануць пад цёмныя сьцягі антыбеларускай здрады і будуць заклікаць беларусаў ісьці на падманныя выбары?
Янка Базыль
: 1 ... 31 32 34 35 ... 44 Далее» Вниз