Добро пожаловать, Гость. Пожалуйста, войдите или зарегистрируйтесь.
Вам не пришло письмо с кодом активации?
Гродненский Форум
04 Август 2025, 05:32:39
Новости, реклама:
   Главная   Новости Гродно Помощь Игры Календарь Войти Регистрация   Меню
Страниц  : 1 ... 69 70 72 73 ... 92 Далее»   Вниз
  Печать  
Автор Тема: Re: Беларусь пад акупацыяй  (Прочитано 405452 раз)
0 Пользователей и 1 Гость смотрят эту тему.
enn
Почетный гродненец
*****

Репутация: +45/-2
Offline Offline

Пол: Мужской
Сообщений: 1579


Просмотр профиля Email
« Ответ #2100 : 08 Август 2010, 13:09:46 »

http://www.чарт.org/ru/news/2010/8/5/31099/
Власти Зельвы сорвали памятную доску Ларисы Гениюш.

Памятная доска была установлена в честь 100-летия знаменитой белорусской поэтессы.
Доска была снята со здания, где жила Лариса Гениюш, после того, как ее увидел чиновник райисполкома Юрий Куликов, ответственный за идеологию...

Ясь, 12:15, 5.08
Сённяшнiя акупанты здекуюцца над БЕЛАРУШЧЫНАЙ, таму што гэта для iх галойны страх. Гэтага не было нават у перыяд акупацыi 1941-44гг. Тым прыйшоу КАПЕЦ - прыйдзе i ГЭТЫМ.

http://www.svaboda.org/content/article/2121508.html
Зэльва: Ларыса Геніюш дагэтуль напалову дазволеная.

Сёньня ў Зэльве адзначылі стагодзьдзе з дня народзінаў Ларысы Геніюш. Адбылося набажэнства ў царкве, прэзэнтацыя двухтомніка твораў паэткі. Аматары яе асобы і творчасьці наведалі могілкі, дзе пахаваныя Ларыса Геніюш зь яе мужам Янкам. З Польшчы прыехаў іхні ўнук — Міхась Геніюш...

http://www.svaboda.org/content/article/2120925.html
Жнівень з Ларысай Геніюш.

9 жніўня спаўняецца 100 гадоў з дня нараджэньня Ларысы Геніюш — легенды беларускай паэзіі, грамадзянкі БНР, вязьня ГУЛАГу, ахвярнай хрысьціянкі і вольнага голасу любові да Зэльвы, Нёману, Беларусі, які ўвесь жнівень гучыць на хвалях «Свабоды». Штодня — невядомыя фатаздымкі, унікальныя аўдыёзапісы, гісторыі і апокрыфы з жыцьця паэткі...

НАШ СЦЯГ

Не слава Краю, ўздым магутны,
нат не шумелі мне сцягі...
Заместа іх звінелі путы
і цёмнай ноччу ланцугі.

Заместа водгулля Пагоні
яшчэ сягоння, як крумкач,
у набалелым сэрцы звоне
жанчыны беларускай плач.

Дзявочы твар, бляды ад жалю,
дзяцей спалоханы пагляд
і кроў братоў, што бунтавалі, —
я толькі гэткі знаю сцяг!..

За жар душы, што набалела,
за сэрца зораны агонь
я, Божа, чуць хоць раз хацела б
шум сцягу вольнага свайго.

Калі Крывіцкая Зямліца
мне сэрца гордае саўе,
а польны вецер расшуміцца,
на развітанне запяе, —

няхай разгорне свае крыллі,
як стораж вечнага жыцця,
хай зашуміць хоць на магіле
мне бел-чырвона-белы сцяг.

1942


На доме, дзе жыла паэтка, усталявалі фотакопію мемарыяльнай дошкі, якую сарвалі акупанты...


* C1A35EEC-0D1C-4F50-8CD2-B945A874F3D6_mw600_mh450_s.jpg (47,49 Кб, 600x450 - просмотрено 219 раз.)
« Последнее редактирование: 08 Август 2010, 13:56:44 от enn » Записан
Страниц  : 1 ... 69 70 72 73 ... 92 Далее»   Вверх
  Печать  
 
Перейти в:  

Войти
Войдите, чтобы добавить комментарий

Войдите через социальную сеть

Имя пользователя:
Пароль:
Продолжительность сессии (в минутах):
Запомнить:
Забыли пароль?

Контакт
Powered by MySQL Powered by PHP Мобильная версия
Powered by SMF 1.1.20
SMF © 2006-2025, Simple Machines
Simple Audio Video Embedder
| Sitemap
Valid XHTML 1.0! Valid CSS!
Страница сгенерирована за 0,135 секунд. Запросов: 20.