1. Grodno we wrześniu 1939 r. stawiło opór wojskom radzieckim. W dniu 21 września 1939 r. rozpoczęło się wycofywanie oddziałów polskich broniących miasta. Po wkroczeniu Sowietów do Grodna rozpoczęto likwidowanie osób, które brały udział w obronie miasta. Dokonywano rozstrzeliwań, głównie na tzw.
Psiej, bądź Myśliwskiej Górce, gdzie między innymi zabito około 20 uczniów broniących Domu Strzelca. Koło Poniemunia rozstrzelano podchorążych, prawdopodobnie z 77 pułku piechoty w Lidzie. Ocenia się, iż zabito w różnych miejscach w sumie około 300 wojskowych i cywilnych obrońców Grodna. W śledztwie przesłuchano jako świadków osoby, które były naocznymi obserwatorami zabójstw. Z archiwum wojskowego uzyskano kserokopię raportu o działaniach bojowych Grupy Zmechanizowanej radzieckiego 16 Korpusu Strzeleckiego Frontu Białoruskiego, która atakowała Grodno. W dokumencie tym znajduje się zapis, że „rozstrzelano 29 oficerów, w tym pułkownika, majorów, kapitanów i innych”. Należy przy tym zauważyć, iż zabójstw powyższych, oprócz żołnierzy regularnych jednostek sowieckich, dokonywali funkcjonariusze NKWD, a także dywersanci. Niektórych z obrońców sądził radziecki wymiar sprawiedliwości. Piotra Boguckiego, kierownika szkoły powszechnej nr 2 skazano na karę śmierci. Wyrok wykonano. W śledztwie ustalono personalia kilkudziesięciu innych osób, które uwięziono za udział w obronie miasta. Przeprowadzono kwerendy w archiwach krajowych i białoruskich. Z Instytutu Polskiego i Muzeum im. Generała Sikorskiego w Londynie uzyskano kserokopie relacji oficerów WP, którzy walczyli w obronie Grodna. W sprawie zamierza się przesłuchać kolejnych kilkudziesięciu świadków, w tym osoby zamieszkałe na Białorusi oraz uzyskać kserokopie akt spraw karnych przeprowadzonych wobec polskich obrońców Grodna.
http://www.ipn.gov.pl/wai/pl/193/3294/Sledztwo_w_sprawie_zabojstw_kilkuset_osob_cywilnych_i_wojskowych_obroncow_Grodna.html2/ Do niewoli dostało się około 1000 polskich żołnierzy, a duża liczba obrońców została rozjechana przez sowieckie czołgi na wschodnim skraju miasta. Większość wziętych do niewoli oficerów WP była na miejscu rozstrzeliwana. Żołnierze z 16. KS dowodzonego przez kombriga Rozanowa rozstrzelali 29 polskich oficerów. Około 300 obrońców miasta, w tym nieletnich,
rozstrzelano w rejonie Psiej Górki, „Krzyżówki”, Pohulanki i w koszarach 81 PP.http://www.rp.pl/artykul/275929,296000_17_wrzesnia_1939_roku.html3.[...] Terror i mordowanie przyjęły większe rozmiary w Grodnie, gdzie wymordowano 130 uczniów i podchorążych, dobijano rannych i obrońców. 12-letniego Tadzika Jasińskiego przywiązano do czołgu i ciągnięto po bruku. Po opanowaniu Grodna nastąpiły represje;
rozstrzeliwano aresztowanych na tzw. Psiej Górze i w lasku "Sekret". Na placu pod Farą leżał wał zamordowanych [...]": Julian Siedlecki "Losy Polaków w ZSRR w latach 1939-1986", Londyn, 1988, s. 32-34