Чем больше в армии дубов, тем крепче наша оборона©

Надо у Ляхтарата спросить. Он был командиром взвода. Старший лейтенант. Поднимал туркмен в атаку.
Педцвержваю - так і ёсць.
На пасадзе камандзіра ўзвода я змяніў хлопца з Ленінграда, таксама " двухгадзічніка". Дык ён с самага пачатку на службу болт забіў - на службу хадзіў нячаста, піў, некалькі разоў сядзеў на губе. Але да сканчэння тэрміну службы звольніць яго не маглі.
Другі камандзір узвода, ужо кадравы ст. л-т з Томску, на службу хадзіў, але калі напіваўся, ганяў жонку, суседзяў. Аднойчы яго таксама прышлося адп'іздзіць, калі на, як цяпер кажуць, карпаратыве ён парваў кашулю на камандзіры часці і сарваў з яго гальштук.
Камандзір роты, капітан з Черапаўцв, рэдкі быў мудзіла - сцібрыў у вучэбным класе партыйны білет аднаго з афіцэраў і праз тры дні, калі той афіцэр ужо сышоў на гаўно шукаючы дакумент, аддаў яго зампаліту з адпаведнымі каментарыямі.
Камандзір часці, майор з Краснадарскага краю...
Ладна, хопіць. Такія прыклады можна да вечара прыводзіць.
Кароча, уся гэта херня нікуды не падзелася і прысутнічае цяпер у расейскай арміі. Таму нармальных людзей там мала. А хто з нармальных людзей і трапіў туды, намагаецца як мага хутчэй с'ебаць. І уся гэтая гніль з'явілася прычынай паражэння ва Украіне.