следующая тема »

[22 Июль 2025, 02:32:36]

Новости, реклама:

[22 Июль 2025, 02:32:36]

Новости, реклама:

[Andrey-g]

Ничего такого история абсолютно не показывает.

Такім чынам Вы хочаце сказаць, што дзеці не спраўляюцца з псіхалагічнымі траўмамі, выкліканымі стратай маці? Паверце, я ні ў якім разе не змяншаю значнасть такіх падзей для псіхікі, але і такія раны могуць загойвацца, астаўляючы за сабой толькі шрамы.

У свеце вельмі шмат людзей, страціўшых бацькоў у раннім узросце... І шмат хто з іх знаходзіць сваё месца ў жыцці.

Нее, ну если не брать в расчёт чисто поесть-попить:

Он не спился, не скололся и не самоубился, этого достаточно.

Здаецца, для сацыяльных служб дзеці лічацца усталяваўшыміся ў жыцці, пры наяўнасці працы і/або супруга (калі супруг абяспечвае) і адсутнасці цягі да спіртнога.
А што для Вас трэба? Каб ён быў шчаслівы і верашчаў пра гэта на кожным кроку? Тады пытанне, а ці шмат людзей з поўных сямей становяцца шчаслівымі?