Насмешили Смеющийся вы статью читали или просто свою боль высказали?
Ой, да сапраўды, не на тую стаццю водгук выказаў.
Тыя думкі ўзніклі наконт Андрэя Вішнякова і яго стацці “Мамочка, только не бей! Мамочка, прости, я больше не буду!”.
Выпраўляю памылку...
А што тычыцца прымуса рабіць урокі, то сапраўды, выдатная стацця. Толькі для тых, хто і сам цікавіцца вучобай, ці нейкімі прадметамі. Некаторым лёгка даюцца прадметы, іншыя вымушаны пасядзець над імі. Таму менавіта прымус рабіць урокі для некаторых можа стаць той саломінкай, што дапаможа палепшыць жыццё дзіцяці.
Люди должны четко понимать, что вотчина школы — образование, а дело родителей — воспитание.
Яшчэ адна памылка, якая цягнецца з часоў СССР. І адукацыя і выхаванне - задача спачатку бацькоў, а пасля самога дзіця. Школы, цэнтры, рэпетытары і ўніверсітэты могуць толькі дапамагаць у гэтым, а не браць усё на сабе.
Нельга ўсю адказнаць перакідваць на дзіця, калі тое яшчэ не гатова да гэтага. Але трэба адчуваць, калі яно зможа ўзяць адказнасць і сваечасова аддаць права выбара і прыняцця рашэнняў.
Andrey-g, вы не з'яўляецеся мэтавай аўдыторыяй спадара Мяцельскага. Веселый Пачытайце лепей Камароўскага ці паглядзіце "Школу доктора Комаровского", ён вучыў карміць дзяцей, калі ёсць апетыт. Подмигивающий Камароўскі чалавек унікальны, разумны і вельмі прыемны, вельмі яго паважаю і вельмі яму дзякую. Дарэчы, пра гіперактыўных дзяцей таксама ёсць адцінак.
Але, у інтэрнатах і ў алкаголікаў дзеці маюць яшчэ меньш волі і выбару.
Чаму ж Вы так? У сп. Мяцельскага ёсць іншыя матэрыялы, якія мне падабаюцца. Напрыклад пра
дыеты і жаданне пахудзець, або пра
выхаванне ў грамадстве спажыўцоў.
Пра агранічэнні інтэрнатаў крыху ведаю. Вось цікава, якія агранічэнні мяшаюць дзецям жыць у алкаголікаў?