а вот скажите мне
такой вопрос громкий норм будет:
"А почему эта тетя перебегает дорогу на красный свет?"
"А почему этот дядя тут курит?"
Окей, нармальнае пытанне, але тыя дзеці
удваёх, шматкроць паўтарылі адное і тое ж, павялічваючы гучнасць. Каб гэта было не так, я б не заўважыла нават, бо я шла досыць далёка. Чаму адной заўвагі дарослых не хапіла, каб іх прыцішыць? Ну вось чаму?
Бо яны ўжо навучаныя цкаваць, гэта іх
принципы или их отсутствие, т.е. отражение семейных способов воспитания.
Между словесным "ввалить" и физическим "ударить с ноги" для ребенка мало разницы. За тем и другим стоит все та же агрессия.
Такім чынам, можна параўнаць дзіцячае зласлоўе напрыклад з тым, што яны пабілі інваліда нагамі. Менавіта таму гэта выклікала ў мяне такую ярасць. Я ж кажу, я некаторыя рэчы адчуваю інтуітыўна.
Проще быть моралистом, находить недостатки в детях и взрослых, замечать нарушения правил и выжигать мечом. Проще. Выплюнул агрессию, обвинил и успокоился.
Няпраўда. Прасцей быць культурным і "не бачыць" як нехта лье соўс сабе на блузку ці ванітуе ў прыбіральні. Бо атрымаеш гэтым соўсам у твар, а можа і чым смярдзючым запэцкаюць.
Куда труднее погасить свои эмоции и донести до ребенка/взрослого, что он ошибается и может быть намного лучше, когда научится поступать по-другому. Тогда мы не услышим от него обидного "а сама?"
Большасць да такой ступені прызвычаілася гасіць свае каштоўныя эмоцыі, што нават не ўмее іх выявіць, калі трэба. Усё, засох. Алес.
: 1 ... 163 164 166 167 ... 178 Далее» Вниз