гарадзенка
Гость
|
Гэты мой камент адрасаваны толькі БЕЛАРУСАМ - тым, хто ЛІЧЫЦЬ сябе беларусамі. Мы беларусы зараз падзелены па адносінах да роднай беларускай мовы. Меньшая частка лічыць, што для таго, каб захаваць незалежнасць Беларусі, каб беларускі народ выжыў і застаўся народам, для самаідэнтыфікацыі, каб беларусаў маглі распазнаць у свеце - неабходна размаўляць беларускаму народу на беларускай мове. І лічыць словы Францішка Багушэвіча: "Не пакідайце мовы нашай, беларускай, каб не ўмерці!" - па значэнню, як малітву "Ойча, наш" для хрысціян. Другая, значна большая частка беларусаў лічыць родную беларускую мову непатрэбнай у жыцці, сялянскай, нават саромеюцца яе, не цікавяцца ні гісторыяй, ні культурай свайго роду, лічаць, што галоўнае ў жыцці - чарка і шкварка. Я думаю, што шанец у нас усё такі ёсць, таму, што ёсць гэтая, хоць і меньшая, частка беларусаў. Але гэтага недастаткова, неабходны дзеянні. А дзеянням думаю мы можам павучыцца ў іншых народаў, напрыклад, у габрэйскага. Габрэі мелі вельмі прыгожую мову - іўрыт, але перасталі на ёй размаўляць і мова стала мёртвай (ужывалася толькі ў малітвах). І як вынік - габрэі страцілі дзяржаву, вымушаныя былі рассяліцца па ўсім свеце і пачалі гаварыць на мовах тых народаў, дзе пасяліліся. Але габрэйская мова адрадзілася і пачаў гэта рабіць ураджэнец з нашай Віцебшчыны Эліэзэр Бен-Егуда. Ён пераехаў з жонкай у Палестыну (сённяшні Ізраіль), на гістарычную радзіму і пачаў размаўляць на іўрыце з кожным напатканым габрэем і абавязкова ў сваёй сям'і, вучыў сваіх дзяцей іўрыту. Эліэзэр знайшоў аднадумцаў у Ерусаліме, стаў выкладчыкам, лексікографам, распрацаваў падрабязны план "уваскрашэння мёртвага" - асноўныя пункты - "Іўрыт дома", "Іўрыт у школе" і "Словы, словы, словы". І вынік для габрэяў атрымаўся вельмі выдатны. Таму каб беларусам не страціць дзяржаву, каб не ператварыцца ў беларусаў рассеяння, нам неабходна па-беларуску размаўляць у паўсядзённым жыцці, паміж сабой, у сваёй сям'і. Старацца не звяртаць увагі на складанасці, вядома, што іх будзе шмат (магу сказаць з асабістага вопыту). Чытаць творы на беларускай мове, вучыць вершы, бываць на розных імпрэзах і сутрэчах, творчых вечарынах, канцэртах, спектаклях - добра што гэта ўсё у нас ёсць і вельмі шмат. Галоўнае - пачаць штосьці рабіць. Таксама не трэба дапускаць агрэсіі да рускамоўных беларусаў. Але нападкам на беларускую мову іншаземцаў, лічу неабходна даваць адпор. Якія ў каго ёсць думкі ці прапановы па гэтаму пытанню, выкажыце, калі ласка.
|