Я доўга збіралася справаздачу напісаць

Я атрымала насенне ад Машы даўно, але адразу планавала ў лютым пасадзіць. Пасадзіла 28-га, папярэдне на суткі замачыўшы ў цёплай вадзе. Чытала, што трэба садзіць па 1 шт. у вазон, але столькі месца не знайшлося, кінула па 3 шт. А, і яшчэ! Капалася ў старых камодах, знайшла сваё насенне, года 2003-2004. Я пра яго и забыла, але вырашыла праверыць Соннэт Багдановича
Паміж пяскоў Егіпецкай зямлі,
Над хвалямі сінеючаго Ніла
Ўжо колькі тысяч год стаіць магіла:
Ў гаршчку насеньня жменю там знайшлі.
Хоць зернейкі засохшымі былі,
Усё-ж такі жыцьцёвая іх сіла
Збудзілася і буйна ўскаласіла
Парой вясеньняй збожжэ на ральлі.Рабіла ўсё па-напісанаму: на 3-5 дзён у цёплае месца, як праклюнуліся - на сонца. Думаю, дарма я іх ставіла ў цёмнае, толькі ногі вырасцілі метровыя. Тыя, што вылезлі пазней, выглядаюць значна кампактней. З 20 шт свежых Машыных пакуль вылезла толькі 3. А з маіх старажытных уласнасабраных штук 10 з 20, і, падобна, будзе яшчэ. Так што - звяртайцеся летам, буду рада куды сплавіць, як не здохнуць. Мой чырвоны, здаецца, персідскі, вельмі вялікі. Кожная кветка завязвала каробачку. Насенне вялікае, тоўстае. Бачыце, і праз 8 год сябе паказала. Я іх садзіла толькі 1 раз, але нешта ў мяне не пайшло, пакутваў год ці два, зараз думаю, там быў клешчык, мною не разгледжаны.
Вось фота на 5 дзень.