ra
Гродненец
 Репутация: +1/-2
Offline
Пол: 
Сообщений: 225
Солнце не стоит на месте.
|
Пасля «Асвенцiму» – у ГУЛАГ 22/04/2005, pahonia.promedia.by
Нягледзячы на крытычную рэакцыю мiжнароднай супольнасцi, афiцыйныя iдэолагi i прапагандысты ў Беларусi напярэдаднi 60-годдзя перамогi над фашызмам узялi курс на рэабiлiтацыю сталiнiзму.
Шчыруюць не толькi цэнтральныя, але i мясцовыя СМI. Так, напрыклад, гарадзенская газета “Вечерний Гродно” распачала цыкл публiкацый, прысвечаных падзеям Другой сусветнай вайны. Натуральна, што журналiсты “Вячоркi” ў кантэксце афiцыйнай прапаганды паказваюць сваiм чытачам толькi адзiн бок медаля. Нават калi б у iх i ўзнiкла жаданне напiсаць нешта праўдзiвае пра вызваленне, дык iм забаранiла б начальства.
Асаблiва, калi б гэта тычылася праблемы “Асвенцiма”, якую паспрабавала закрануць у “Вячорцы” Iна Максiмчык (“Пепел Освенцима еще стучит»). Магчыма, яна не глядзела паказаны нядаўна на польскiм тэлебачаннi дакументальны чатырохсерыйны фiльм пра гэтую найбольш вядомую фабрыку смерцi. А было б варта даведацца пра лёс каменданта Рудольфа Геса, Ёзэфа Мэнгэле, Адольфа Айхмана не толькi з савецкiх крынiцаў.
Натуральна, той фiльм – вiдовiшча не для людзей са слабымi нервамi, затое ў iм найбольш аб`ектыўны падыход да падзеяў таго часу, бо ў стварэннi гэтай стужкi прынялi ўдзел журналiсты з некалькiх еўрапейскiх краiн, а таксама Iзраiля i ЗША. У гэтых краiнах таксама жывуць ахвяры нацызму – вязнi «Асвенцiма», якiя з жахам успамiнаюць не толькi нямецкiх нацыстаў, але i вызвалiцеляў – савецкiх бальшавiкоў.
Асаблiва запомнiлася споведзь уцалелай ахвяры «Асвенцiма», славацкай жыдоўкi Iбушы Брэдэр: «Мы страшэнна баялiся немцаў, бо яны ў кожную хвiлiну маглi нас забiць. Нямецкiя афiцэры стаялi ў белых пальчатках i толькi аддавалi загады. Усю брудную працу выконвала «зондэркамандэ», якая складалася з жыдоў… Але жах для нас працягнуўся i пасля вызвалення ад немцаў. Савецкiя салдаты, што ўварвалiся ў лагер, паводзiлi сябе, як дзiкiя жывёлiны, гвалцiлi змораных голадам i хворых жанчын цэлыя суткi…Вяртанне дадому было яшчэ горшым перажываннем, чым у лагеры. Бо савецкiя вайскоўцы, што занялi маю кватэру, проста выштурхнулi мяне на вулiцу з маёй уласнай хаты!». Вельмi пераканаўчым ў фiльме прагучала iнтэрв`ю з колiшнiм салдатам Чырвонай Армii Паўлам Сценкiным, якi ў якасцi палоннага патрапiў у Асвенцiм.
- Калi прыйшлi рускiя, дык адразу пачалi сартаваць вязняў, каб выявiць усiх савецкiх салдатаў i афiцэраў, хто патрапiў у нямецкi палон, - успамiнае Павал Сценкiн. – Мяне па этапу выслалi ў Перм, дзе цэлы тыдзень катавалi i змушалi прызнацца, што немцы мяне завербавалi. Пасля быў суд-тройка з загадзя падрыхтаваным прыгаворам. Суддзi нават не разглядалi маёй справы. Яны спяшалiся, бо мелi бiлеты ў тэатр. Такiм чынам з «Асвенцiма» я патрапiў у ГУЛАГ…
Як бачым, не толькi ў вайны не жаночы твар, але ў Перамогi не надта здаровае цела. Нешта не пiшуць у Беларусi пра жахлiвую эпiдэмiю сiфiлiсу ды iншых венерычных захворванняў, якая запалала пасля вайны на неабдымных прасцягах колiшняга СССР. Пра гэта час ад часу згадвае вядомы пiсьменнiк з Беласточчыны Сакрат Яновiч. Пра гэта, натуральна, асаблiва пра статыстыку, ведаюць i гiсторыкi ў сучаснай Расеi. Доўгi час тыя звесткi былi сакрэтнымi ды iдэалагiчна нязручнымi. Але пасля расповеду Iбушы Брэдэр ды iншых жанчын з «Асвенцiма» зразумела, якiм чынам пасля вайны той сiфiлiс патрапiў туды, дзе яго нiколi не было i не магло быць па вызначэннi…
Калi ўжо згадваць пра ахвяраў нямецкiх канцлагераў, дык не трэба забывацца на вязняў ГУЛАГА, праз якi прайшло 30(!) мiльёнаў чалавек, i палова адтуль нiколi не вярнулася. Толькi з тэрыторыi Заходняй Беларусi, як пiша гiсторык з Беластока прафесар Яўген Мiрановiч, за перыяд з кастрычнiка 1939 года па 20 чэрвеня 1941 года было дэпартавана звыш 120 тысяч чалавек. Сярод iх вывезена 90 тысяч палякаў, 23 тысячы габрэяў, па некалькi тысячаў беларусаў i рускiх.
Журналiстам “Вечернего Гродно» варта ўзяць ( у кантэксце яднання Беларусi i Расеi) прыклад цi павучыцца ў расейскага калегi Мiкалая Сванiдзе, як трэба рабiць гiстарычныя нарысы пра мiнулае сталiнскага перыяду. А ён у адной са сваiх “Хронiкаў” выдатна распавёў, як немцы наведвалi Салаўкi ды пераймалi ў савецкiх бальшавiкоў досвед па стварэннi канцлагераў.
|