Сердобольные россияне начитавшись газет 1939 года страшно жалели западных белорусов...
И было за что жалеть. Вот на днях националистический портал разразился ещё недавно совсем невероятной для такого рода ресурсов статьёй о жизни беларусов под польской оккупацией и борьбой КПЗБ(!!!) за права беларусов. Как объяснить такой программный сбой в системе? Вероятно это нехватка польских грантов творит со змагарами чудеса патриотизма

конечно, там всё припудрено националистическими мантрами, но всё равно невероятно))
Як беларусы ў 30-я хацелі «краіну для жыцця» і што з гэтага выйшлаАлекшыцкі фэст
19 жніўня 1930-га ў Алекшыцах меўся адбыцца фэст. Гэта звычайная справа для вёскі: свята ў царкве, а на рынку — кірмаш і народныя гулянні. Справа, аднак, набыла палітычны кірунак: на фэст прыехалі паслы Сойма з беларускага клуба «Змаганне», Дварчанін і Валынец. Яны ўжо былі звязаныя з КПЗБ і ведалі, што зусім хутка Пілсудскі распусціць Сойм, пачнуцца рэпрэсіі, і статус пасла не ўратуе. На ўсіх «няправільных» паслоў ужо былі заведзеныя справы, якія толькі чакалі часу...
Паслы пачалі прамаўляць да натоўпу, у якім было каля дзвюх тысяч чалавек. Паліцыя, роўна як цяпер падчас мітынгаў, пачала прабівацца праз натоўп, каб выхапіць завадатараў. Людзі не разгубіліся, пабралі калы ды аглоблі — пачалася бойка. Спачатку паліцыянты стралялі паверх галоваў: кажуць, на званах царквы ў Алекшыцах захаваліся шчарбіны ад куляў 90-гадовай даўніны. Пасля пачалі страляць у людзей: двое загінула. Натоўп збіў паліцыянтаў на горкі яблык, але забітых з іх боку не было.
Асташынскае паўстанне
У сакавіку 1932 года ў Асташын пад Наваградкам прыехалі экзекутары забіраць майно ў чалавека які не мог сплаціць падаткі. Людзі кінуліся бараніць суседа: збілі экзекутараў, майно забралі. Праз некалькі дзён па той жа справе прыехала ўжо паліцыя, але нехта з сялян кінуўся галасіць: «Пажар-пажар!» Начальнікам пажарнай аховы быў сябар КПЗБ, які пачаў біць у рэйку: гэта быў сігнал выходзіць. Людзі выйшлі, збілі паліцыянтаў, тыя збеглі ў найбліжэйшы маёнтак, які сяляне ўзялі ў аблогу...
Уначы прыехала каля сотні паліцэйскіх: пачалася зачыстка ва ўсіх навакольных вёсках. У в. Нясутычы, калі паліцыя пачала ламіцца ў хаты, збеглі ў лес некалькі хлопцаў, сябраў КПЗБ. Яны хаваліся, а іх лавілі як «банду дыверсантаў»: упалявалі адно ў чэрвені, праз некалькі месяцаў. Апошняга, Івана Бахара, які хаваўся па бліндажах Першай сусветнай, здаў паліцыі мясцовы настаўнік-паляк. Бахар адстрэльваўся, яго паранілі і ўзялі жыўцом: пры сабе знайшлі «боекамплект» — вінтоўку і друкарку, каб друкаваць улёткі.
У Наваградку прайшло паседжанне ваенна-палявога суда, які ўсім вынес смяротны вырак: хлопцаў павесілі на лейцах. Бахара неслі да месца экзекуцыі на вінтоўках, бо ў таго былі прастрэленыя абедзве нагі... Агулам жа са 100 схопленых пад Асташынам сялянаў палова атрымала 5 гадоў зняволення: проста ўявіце — цэлая вёска «села». Шмат хто сядзеў і даўжэй, а выйшаў толькі ў 1939-м.
Было шмат кропкавых выпадкаў і «партызанаў-самотнікаў». Ці не самы вядомы з іх — Казімір Рагачэўскі. У 1932-м ці 1933-м яго спыніла паліцыя, а Рагачэўскі дастаў пісталет: аднаго паліцыянта моцна параніў, іншага забіў. Яго доўга шукалі па лясах, ён хаваўся... пакуль не здаў нехта з мясцовых. У Мазанова ля Котры Рагачэўскага акружылі ў нейкім бліндажы. Стралялі, закідвалі гранатамі, той адстрэльваўся, але апошнюю кулю пакінуў сабе. Пра лёс Рагачэўскага мясцовыя людзі пасля складалі песні.
Больше здесь
https://budzma.by/news/kpzp-paustanni.htmlВо скажите мне, товарищ Pczaljar, как коммунист беспартийному, почему при власти КПСС ни в Олекшицах, ни в Осташине, ни в других местах не было установлено памятников востаниям беларусов против польского оккупационного режима? Почему нет улиц таких без всяких оговорок народных героев, как Иван Бахар, Рогачевский и т.д.? Зато полно улиц палачу беларусов польскому национал-социалисту Калиновскому? Почему коммунисты БССР даже своему народу памятник поставить боялись?