Сердобольные россияне начитавшись газет 1939 года страшно жалели западных белорусов...
И было за что жалеть. Вот на днях националистический портал разразился ещё недавно совсем невероятной для такого рода ресурсов статьёй о жизни беларусов под польской оккупацией и борьбой КПЗБ(!!!) за права беларусов. Как объяснить такой программный сбой в системе? Вероятно это нехватка польских грантов творит со змагарами чудеса патриотизма

конечно, там всё припудрено националистическими мантрами, но всё равно невероятно))
Як беларусы ў 30-я хацелі «краіну для жыцця» і што з гэтага выйшлаАлекшыцкі фэст
19 жніўня 1930-га ў Алекшыцах меўся адбыцца фэст. Гэта звычайная справа для вёскі: свята ў царкве, а на рынку — кірмаш і народныя гулянні. Справа, аднак, набыла палітычны кірунак: на фэст прыехалі паслы Сойма з беларускага клуба «Змаганне», Дварчанін і Валынец. Яны ўжо былі звязаныя з КПЗБ і ведалі, што зусім хутка Пілсудскі распусціць Сойм, пачнуцца рэпрэсіі, і статус пасла не ўратуе. На ўсіх «няправільных» паслоў ужо былі заведзеныя справы, якія толькі чакалі часу...
Паслы пачалі прамаўляць да натоўпу, у якім было каля дзвюх тысяч чалавек. Паліцыя, роўна як цяпер падчас мітынгаў, пачала прабівацца праз натоўп, каб выхапіць завадатараў. Людзі не разгубіліся, пабралі калы ды аглоблі — пачалася бойка. Спачатку паліцыянты стралялі паверх галоваў: кажуць, на званах царквы ў Алекшыцах захаваліся шчарбіны ад куляў 90-гадовай даўніны. Пасля пачалі страляць у людзей: двое загінула. Натоўп збіў паліцыянтаў на горкі яблык, але забітых з іх боку не было.
Асташынскае паўстанне
У сакавіку 1932 года ў Асташын пад Наваградкам прыехалі экзекутары забіраць майно ў чалавека які не мог сплаціць падаткі. Людзі кінуліся бараніць суседа: збілі экзекутараў, майно забралі. Праз некалькі дзён па той жа справе прыехала ўжо паліцыя, але нехта з сялян кінуўся галасіць: «Пажар-пажар!» Начальнікам пажарнай аховы быў сябар КПЗБ, які пачаў біць у рэйку: гэта быў сігнал выходзіць. Людзі выйшлі, збілі паліцыянтаў, тыя збеглі ў найбліжэйшы маёнтак, які сяляне ўзялі ў аблогу...
Уначы прыехала каля сотні паліцэйскіх: пачалася зачыстка ва ўсіх навакольных вёсках. У в. Нясутычы, калі паліцыя пачала ламіцца ў хаты, збеглі ў лес некалькі хлопцаў, сябраў КПЗБ. Яны хаваліся, а іх лавілі як «банду дыверсантаў»: упалявалі адно ў чэрвені, праз некалькі месяцаў. Апошняга, Івана Бахара, які хаваўся па бліндажах Першай сусветнай, здаў паліцыі мясцовы настаўнік-паляк. Бахар адстрэльваўся, яго паранілі і ўзялі жыўцом: пры сабе знайшлі «боекамплект» — вінтоўку і друкарку, каб друкаваць улёткі.
У Наваградку прайшло паседжанне ваенна-палявога суда, які ўсім вынес смяротны вырак: хлопцаў павесілі на лейцах. Бахара неслі да месца экзекуцыі на вінтоўках, бо ў таго былі прастрэленыя абедзве нагі... Агулам жа са 100 схопленых пад Асташынам сялянаў палова атрымала 5 гадоў зняволення: проста ўявіце — цэлая вёска «села». Шмат хто сядзеў і даўжэй, а выйшаў толькі ў 1939-м.
Было шмат кропкавых выпадкаў і «партызанаў-самотнікаў». Ці не самы вядомы з іх — Казімір Рагачэўскі. У 1932-м ці 1933-м яго спыніла паліцыя, а Рагачэўскі дастаў пісталет: аднаго паліцыянта моцна параніў, іншага забіў. Яго доўга шукалі па лясах, ён хаваўся... пакуль не здаў нехта з мясцовых. У Мазанова ля Котры Рагачэўскага акружылі ў нейкім бліндажы. Стралялі, закідвалі гранатамі, той адстрэльваўся, але апошнюю кулю пакінуў сабе. Пра лёс Рагачэўскага мясцовыя людзі пасля складалі песні.
Больше здесь
Во скажите мне, товарищ Pczaljar, как коммунист беспартийному, почему при власти КПСС ни в Олекшицах, ни в Осташине, ни в других местах не было установлено памятников востаниям беларусов против польского оккупационного режима? Почему нет улиц таких без всяких оговорок народных героев, как Иван Бахар, Рогачевский и т.д.? Зато полно улиц палачу беларусов польскому национал-социалисту Калиновскому? Почему коммунисты БССР даже своему народу памятник поставить боялись?