якую і прынята зваць "стараБЕЛАРУСКАЙ"...
Да? А почему люди, которые говорили на этой мове называли её "РУССКОЙ"! Почему, Бритун, а?

Как и в книгах Франциска Скорины
мифический "старобелорусский язык" не обнаружен (термин Е.Ф. Карский предложил в 1893 году, для справки)Вот так-то, Бритун, литувисская малпа,
" старобелорусский" язык создал " акадэмик" Карский в 1893 году!

Белорусский язык был создан
постановлением СНК в 1926 году!

Навуковае што-небудзь ёсцека?..
НІМА???
Тады кінь дурное і вывучай гістарычныя факты:
"«Настоящий
бeлорусский языкъ есть вeсьма любопытный памятникъ, который наши ученые должны были бы тщательно изучать..."
Энциклопедическій лексіконъ. Санктъ-Петербургъ,
1836. Т.7. С. 569.
Цяперыча, непасрэдна да нашага Францыска Скарыны...
Шкрабані глыбей і знойдзеш у Скарыны: "
рускыми словами, а словенским языком"
Дарэчы, СЛОВЕНСКІМ у ЛІТВЕ і называлі
ЛІТОЎСКІ...
А "
рускымі словамі" - гэта значыць словы якія выкарыстоўваліся ў Св.Пісані, а "
пісьмом рускым" - алфавіт, якім пісана Св.Пісанне.
"Cловарный" запас выданняў першадрукара складаецца з
спрадвечна беларускіх, царкоўнаславянскіх (богемізмы) і заходнеславянскіх лексічных адзінак. Беларуская лексіка яго прац ў большасці выпадкаў працягвала традыцыю гутаркавай мовы, якая да XIV ст. служыла сродкам пісьмовых зносін славян, вусновае ўжыванне якой мела вузкі арэал распаўсюджання, абмежаваны пераважна на этнічнай беларускай тэрыторыі.
Даследнікі вылучаюць найболей старажытныя лексічныя адзінкі, якія захаваліся ў беларускім фанетычным афармленні дагэтуль:
«вежа», «волотъ», «гай», «детинство», «жниво», «згода», «клопотъ», «криница», «лосеня», «лытка», «медведеня», «помста», «промень», «севба», «смутокъ», «стежка», «стрижень», «початокъ», «узгорокъ», прилагательные «горший», «даремный», «дробный», «житний», «лагодный», «приветливый», «пригожий», «росный»,
дзеясловы: «гучати», «досягати», «змовитися», «лаяти», «робити», «ховати»
прыслоў'я: «вдолжъ», «домовъ», «досыть», «лепей», «николи»і г.д.
Інакш кажучы, у лексіку царкоўных кніжак менавіта Францыск Скарына ўнёс процьму родных яму беларускіх гаворак...
Кгароча, яшчэ пажаваць!?.