После падения коммунистического блока слова правды о действиях Польши, о её роли в развязывании WWII звучат всё чаще, то что раньше, под страхом заключения, блокировалось советскими коммунистами теперь открывается миру.
МИД Польши решил вызвать для беседы российского посла Сергея Андреева. Поводом послужило недавнее интервью дипломата, где он высказался о роли Польши в причинах Второй мировой войны.
Что же такого сказал российский дипломат, что вызвало такую нервную реакцию Варшавы? Ничего такого, Андреев очень сдержанно и корректно описал предвоенную политику Польши, прозванной в мире версальской гиеной©
«Польская политика привела к катастрофе, произошедшей в сентябре 1939 года, так как в течение 30-х годов ХХ века Польша неоднократно блокировала создание коалиции против гитлеровской Германии. Поэтому Польша частично ответственна за катастрофу, которая произошла в сентябре 1939 года», — сказал посол РФ Сергей Андреев.Посол при этом тактично умолчал, что польские нацисты были союзниками нацистов гитлеровских вплоть до лета 1939 года, вместе с Гитлером делили Чехословакию, проводили на территории Польши репрессии против антигитлеровски настороенных граждан и т.п., всё это мы на страницах этой темы уже разбирали.
Мало кто выжил из тех кто бил панов в 1939году. Как пришли немцы и спросили кто в селе коммунисты - то на их и сообщили родственники тех кого они били.
Это так, но не совсем так. Это работало в отношении всех неугодных местным польским структурам беларусов. В оккупацию местные поляки массово хлынули в созданную немцами полицию и другие властные структуры, а беларусов они уничтожали путём своей излюбленной тактики - доносов. Кого из беларуских учителей или священников не убивали бандиты из АК, того руками немецких нацистов убирали поляки инфильтрованные в органы власти Generalbezirk Weißruthenien. Вот как это было описывает очевидец событий беларуский националист Кастусь Акула в своих "Змагарных дарогах":
"...Беларусы, якім у часе гітлераўскае акупацыі давялося шмат выцерпець ад малых польскіх «квіслінгаў» (гаворым аб тых, што захавалі жыцьцё), маглі-б назваць няскончаны лік імёнаў польскіх выслужнікаў «фюрэра».
Першай групай зьяўляліся тыя, што масава паплылі ў дапаможную, папулярна званую чорнай, паліцыю. Атрымаўшы зброю ў рукі, яны ці не найбольшую ўвагу прысьвячалі вынішчэньню беларускае нацыянальнае інтэлігенцыі й шырокіх масаў беларусаў наагул. Гэта асабліва яскрава выявілася ў самым пачатку гітлераўскае акупацыі, калі беларусы былі здэзарганізаванымі й толькі што пачыналі мабілізаваць сілы для барацьбы за асабістае й нацыянальнае існаваньне.
Другой групай трэба лічыць, калі іх можна так назваць, «бабскія брыгады». Гэта былі служанкі, кухаркі, перакладчыцы, працаўніцы ва ўрадах пры нямецкай паліцыі й акруговых цывільных нямецкіх установах. Той, хто быў у гэным часе ў Заходняй Беларусі, сачыў ды ўмеў спасьцерагаць, лёгка зможа прыгадаць знаёмы тып польскае паненкі. Тып гэты, акрамя выкананьня дзьвёх працаў - служанкі, кухаркі ці працаўніцы бюра ўдзень і прастытуткі ўночы, найбольш пільную ўвагу прысьвячаў трэцяй: ліквідацыі беларусаў. Трымаючы ў абдымках нейкую гітлераўскую большую ці меншую «шышку», зусім няцяжка было шаптаць у ейныя вушы імёны эвэнтуальных ахвяраў - «камуністых», ці карміць яе адлаведнымі «ідэямі».
Выглядала, што дзейнасьць першае й другое групы была ня прыпадковай. Прыгледзеўшыся бліжэй, можна было збольшага заўважыць арганізаванасьць, мэтазгоднасьць ды навет і пэўную плянавасьць. Калі ўжо пазьней беларусы, змабілізаваўшы сілы, маглі часьценька пахваліцца поспехамі ў ачышчэньні дапаможнае чорнае паліцыі ад здрадніцкага польскага элемэнту, то змаганьне з «бабскімі брыгадамі» было куды цяжэйшае..."А вот, очень ярко и точно,
про Армию Краёву и её контингент:"Трэйцяя група палякаў, што дзейнічала арганізавана, гэта былі гэтак званыя легіёны, ці, калі ўжыць іхны-ж афіцыяльны назоў, Армія Краёвая. У асноўным група гэтая «апэравала» ў Лідчыне й Наваградчыне. У гэту так званую «армію» плылі польскія паны й падпанкі, дробная спалянізаваная шляхта, што заўсёды была гнілым-загноеным балючым струпом на целе беларускага сялянскага народа, дый вырадкі-рэнэгаты, не ўспамінаючы ўжо аб ладнай колькасьці звычайнае басоты, карыстаючай з нагоды, каб рабаваць і забіваць нявінных."