В дополнение к верхнему:
Вацлаў Іваноўскі – адзін з заснавальнікаў беларускага нацыянальнага руху. Вызначыўшы сябе, як беларуса, ён зрабіў беларускае адраджэньне мэтай свайго жыцьця.
Ужо падчас вучобы ў Пецярбургу ён здолеў згуртаваць вакол сябе студэнтаў-беларусаў, якія ўзімку 1901-1902 гадоў утварылі нелегальную Беларускую рэвалюцыйную партыю. Стаў яе лідэрам. У 1903 годзе В. Іваноўскі разам з А. Пашкевіч (Цёткай), і братамі Луцкевічамі выдае ў Лябёдцы першы нумар нелегальнага часопіса “Свабода”. (Увесь наклад, каб пазьбегнуць арышту, вымушаныя былі знішчыць самі выдаўцы). Да 1904 года намаганьнямі Іваноўскага ў Пецярбургу і Кракаве выйшлі 8 друкаваных выданьняў. Пасля расколу БРП узначаліў “Круг беларускай народнай прасьветы і культуры”. У 1904 – 1905 г.г. сябар ЦК Беларускай сацыялістычнай грамады, займаўся прапагандысцкай працай, заснаваў партыйную друкарню ў Менску і выдавецтва “Грамада” ў Пецярбургу. Адначасова пад псэўданімам Вацюк Тройка супрацоўнічаў з газэтамі “Наша доля” і “Наша ніва”. Адзін з арганізатараў створанай у 1906 годзе ў Пецярбургу выдавецкай суполкі “Загляне сонца і ў наша ваконца”.
Укладальнік першага беларускага лемантара, выдадзенага лацінкай і кірыліцай. Зрабіў апрацоўку першага буквара сучаснай беларускай мовы з асноўнымі мовазнаўчымі тэрмінамі. Быў ініцыятарам увядзеньня знакаў “ч”, ”ш”, ”ж” у беларускай лацініцы па чэшскім варыянце,
каб адрозьніваць яе ад польскага алфавіту. У першыя месяцы нямецкай акупацыі кіраваў адноўленым Беларускім нацыянальным камітэтам. У канцы 1941 года прыехаў у Менск. Ён легальна супрацоўнічае з акупацыйнымі ўладамі. У 1942 годзе прызначаны на пасаду бурмістра Менску. Ведучы адначасова кансьпіратыўную палітычную дзейнасць праз падпольную Партыю Беларускіх Нацыяналістаў, імкнуўся стварыць незалежную беларускую дзяржаву. Кантактаваў з польскай Арміяй Краёвай,
спрабуючы спыніць польска-беларускі канфлікт у Заходняй Беларусі і навязаць сувязь з заходнімі альянтамі.

Памёр В. Іваноўскі 7 снежня 1943 году з прычыны ран, атрыманых у выніку замаху, зьдзейсьненага савецкімі партызанамі альбо ворганамі СС. Пахаваны на Кальварыйскіх могілках у Менску.