Я не имею ничего против негра, если он живёт у себя в Африке, а я у себя – в Европе. Мы даже можем ездить один к одному в гости, и быть интересными один одному впору своей непохожести. Мы должны культивировать и беречь свою непохожесть – каждый у себя дома, что позволит избежать не нужных взаимонепониманий и взаимовлияний, которые вызывают обычно конфликты между людьми. А иначе – не будет ни чёрных, ни белых, а будут только серые.
Разумею праблему, згодны. Праўда мы тут размаўляем пра Эўропу, а не пра ўвесь сьвет. Розьніца тут не такая вялікая, як у выпадку чорны/белы. Культываваць сваю адрознасьць мы безумоўна павінны. Я веру, што такое магчыма ў аб'яднанай Эўропе (я пакуль эўрааптыміст, але не адмаўляюся, што перастану ім быць, калі ўверую словам эўрапэсымістаў)
Додумываешь.
Да, я такой

Из либерализма вытекла вседозволенность в космических масштабах. Нет бога, только я (и моё брюхо).
Лібэралізм лібэралізму розьнь) Зь лібэралізма якраз не вынікае ўседазволенасьці (прынамсі для мяне), бо лібэралізм на найважнейшай пазыцыі ставіць закон. І свабода асобна ўзятай адзінкі скончваецца там, дзе пачынаецца свабода іншага чалавека. У ідэях лібэралізму чалавека стрымлівае заканадаўства. Ды і ня варта блытаць лібэралізм з утылітарызмам (асабліва яго варыянтамі: эпікурэізмам ці гэданізмам), хаця й першы мае ў сабе рацыянальныя ідэі другога. Нават калі ўспомніць бацьку лібэралізма - Джона Лока, высьветліцца, што ў яго канцэпцыі разумець і выконваць натуральныя правы могуць толькі інтэлектуальна зрэлыя адзінкі. Тое, што сёньня ў некаторых месцах фактычна пачынае зьяўляцца ўседазволенасьць, гаворыць аб адыходзе ад асноўных ідэй лібэралізму (ён заўсёды быў за законнасьць і парадак), своеасаблівым вычварэньні, якое, вядома, заходнія палітыкі павінны выправіць. Бо будзе горш.
Скорее наоборот. Деспотизм.

У сваіх інтэлектуальных практыкаваньнях я часта даходзіў да такой высновы, вельмі цікавая думка. Мне падаецца, што пакуль гэта далёка не дэспатызм, гэта яшчэ можа эвалюцыянаваць у горшыя формы) Ці ў лепшыя))
То есть французам и англичанам, коренному населению, очень полезно, что к ним приезжают люди с Африки и Ближнего Востока? С Китая и Мексики? При чём "ездят" - это не то слово... Ты мне объясни, что "нормального" в массовой иммиграции чужеродных элементов в Европу?
Тут ізноў не пра Эўразьвяз. У яго даволі жорсткі візавы рэжым. Патокі мігрантаў гэта праблема, якая зьявілася ня сёньня (а яшчэ да падпісаньня Шэнгенскай дамовы), проста цяпер яна праявілася. Краіны Заходняй Эўропы ў свой час прынялі шмат неэўрапейцаў у сувязі з праблемай нястачы людзей. Тады, імхо, ніхто нармальна не падумаў над тым што будзе празь нейкі час, што гэта трэба будзе неяк рэгуляваць. Дарэчы, цяпер паўночныя краіны (тая ж Швэцыя) прымаюць з распасьцёртымі рукамі мігрантаў "эўрапейскага выгляду" (паток ня самы вялікі, але менш праблем у будучыні).
Ты понимаешь, чем может грозить нам введение российского рубля? Я думаю, что теми же результатами может окончится и введение "эура" .
P.S. Сомневаюсь, что большинство вернётся... Сомневаюсь, что "оно" там много заработает! Сомневаюсь, что такого человека будет интересовать нация и государство его нации.

"Демократизм", взятый в Западной Мире в чисто количественном виде, легко поддается контролю со стороны тех, кто манипулирует средствами массовой информации. Подменяются традиционные источники авторитета: народные традиции, духовные принципы, институт семьи, мудрость старых людей - необходимая для нации связка поколений.
Я думаю, што калі мы ўступім у Эўразьвяз як мінімум на ўзроўні Польшчы (хацелася б лепей)), то сытуацыя была б як у Польшчы (масавыя выезды), але праз год 2-5 ад уводу эўра шмат людзей бы вярнулася. Праўда ўвод адзінай моцнай валюты (чамусьці цяпер была тэндэнцыя трымаць эўра надта высока) будзе адчувальны.
А вось дэструкцыя аўтарытэтаў гэта тая загана, якую ў дэмакратыі бачыў яшчэ Плятон. Але ён перабольшваў, ды і сам хацеў увесьці ультракансэрватыўны таталітарызм. Падважаньне аўтарытэтаў, зьмена прыярытэтаў, пастаянны рух, канфлікты і дыялогі - гэта карысна, калі яны ў межах закону і элемэнтарнай культуры. Але чаго зашмат, тое дрэнна. І я бачу ў лібэралізме праблему дэструкцыі аўтарытэтаў. Аднак, імхо, сапраўдны аўтарытэт вельмі моцны, яго цяжка аўтэнтычна падважыць. Да таго гэта таксама ад часткі праблема асобных адзінак, а ня толькі ўсяго грамадзтва. А ўвогуле гэта нагода актывізаваць выхаваўчую працу ў грамадзтве )
P.S. А ты что - Космополит?
Не лайся матам, тут дзеці!