Один шов от аппендицита уже есть, а я не люблю совместные купальники!
Ну так ад КС шоў зна-а-а-аачна ніжэй. Мой закрыт нават самым міні-міні, я і сама яго рэдка бачу

Вы ж апендыцытный на пляжы паказваеце?!
Вы тут не падумайце, што я кесарава прапагандую, але ў мяне склалася ўражанне, што гэта нейкая прывілегія. На сваіх жа родах прысутнічаеш, першы крык чуеш, з хірургам усё па справе і не абмеркаваў, праз некалькі гадзін сам пешшу падняўся ў палату, ды яшчэ ў сталовай сядзіш...
Я і першага-та свайго ў 31 нарадзіла, але ж гэта, як бы выразіцца, па-пашпарце. Мая суседка-аднагодка ў палаце сябе называла "далёка за 30", а мне было няёмка ёй праўду пра сябе адкрываць, бо яна думала, што мне 23

Хто як сябе адчувае ды выглядае...
Але я другога не планую, бо ўвесь дзіцячы першы год так даўся, што хутчэй ўсынаўлю дарослых, чым нанова перажыву гэты жах. Кагосьці фоткі 2-тыднёвых дзетак уміляюць, а мяне ў дрыжыкі кідае...

Вось так. Гэта я пра тое, што калі хочацца, так і пасля 30 сама то (глянце, колькі на сайце мам з першымі дзеткамі дарослымі, а зараз яшчэ лялечку захацелася). А ў каго будзе лішняе - забяру

ребенку только 20, а мне уже 50
Затое веліка верагоднасць не стаць бабуляй тады, калі яшчэ міні носіш і на танцы бегаеш. Кожнаму сваё. І, паверце, калі вам самім будзе за 30, то будзе здавацца, што ўсе сяброўкі толькі і пачалі нараджаць, раптам і захочацца. Мне так зараз здаецца, што абсалютна ўсе мае сяброўкі каму "за" толькі і пачалі планаваць. Дарэчы, вось знаёмая ў 31 зацяжарыла з ПЕРШАГА РАЗУ (10 год з мужам засцерагаліся, а тут вырашылі ОВНА спланаваць), і яшчэ плануе другое пазней.