Брыда паскудная, вапшчэ не смешна.
Не глядзіце гэта ніхто, каліласка. Я вам раскажу караценька галоўнае.
Ды пазначу некалькі веееельмі цікавых дэталяў, якія супадаюць з метадычкаю маёй.
Дык вось, у кінішчы лютым гэткі суровы рускі разведчык з
найчысцейшай знешнасцю Пуціна вярбуе сваю
пляменніцу, дачку нейкага чамусці неіснуючага брата.
Падчас размовы з ёю ён паклаў сваю хвуражку роўненька на вышываны рушнік. Белы з чырвоным, заўважыць папрашу. Гэта паказалі з двух ракурсаў, нуачо.
Карацей, потым гэтае мілае дзяўчо з дапамогаю зацуглянага амерыканскага белага каня захватвае ўладу ў
Пуціна дзядзечкі свайго і забівае яго рукамі
рускага снайпера. Такая мілата, гераіня Расіі.
Паміж іншым, там Казіка Малевіча яшчэ паказвалі некалькі разоў у якасці дробных і вееельмі дакладных інтэр'ерных дробязей.

А дзяўчынцы можа трошкі не хапіла заплясці сваю бялявую шавялюру ў коску і абвярнуць ёю галаву.

Дык вось, той самы выпадак і навуковы эфект, калі адзінка знянацку прымае рашэнне за ўсіх адразу. Такая міні-каралева Кацярына, але Каця была нямецкай прынцэсай, а тут паходу беларуская ці ўкраінская хабалка Аб'ягорава.

Цімашэнка а-ля, адным словам.
Яшчэ цікава што: імя гераіні Дамініка, "гаспадыня" "дадзеная богам", у рускім пракаце неяк бессэнсоўна зменена на Вераніку "якая нясе перамогу".
Што мяне яшчэ ўразіла: я гэтыя катаванні дзяўчынкі ўжо назірала ў кліпчыку "Ластаўка" з польскага алегра (легенды польске) пра бабу ягу. Цікава тое, што нават хвінгал дакладна на тым самым воку, вусны пабітыя дакладна ў тым самым месцы і нахіляецца яна гэтак жа. Занадта супадзенняў, я гэта не люблю.

Амерыканцы яны такія плагіятары, насамрэч.