"Прото мы, г[о]с[по]д[а]ръ, всих обывателей паньства нашого, великого князства литовского, и земль, к нему належачых, рускихъ, жомоитъских и иных..."
Не нужно забалтывать вопрос, Бритун! Пиз...ть всякую ерунду ты умеешь. А толковать в нужном мне свете я тоже умею. Тебе известно, что статут 1588 года - это ЮРИДИЧЕСКИЙДОКУМЕНТ! А юридические документы не допускают двойных толкований... Король говорит, про своё паньство великое кгязство литовское и про все земли ему принадлежащие русские, жомойтские и иные. Украинские воеводства в 1588 году уже в составе Польши. Про какие РУССКИЕ земли упоминает Жыгимонт?
Ты пажартаваў... ці на самой справе не па курсах?..
Гэта не я "забалтываю... дзівіся, Paladin'ка, што гісторыкі кажуць і пішуць:
Вікіпедыя:
"
Да канца 1584 работа над Статутам была скончана, але ў сувязі з тым, што ён ігнараваў акт Люблінскай уніі 1569, прадстаўнікі Польшчы не дапускалі яго зацвярджэння на агульным сойме Рэчы Паспалітай[/b][/u]".
III Статут Вялікага Княства Літоўскага ігнараваў акт Люблінскай уніі, замацоўваў незалежнасць Княства.
Ён абавязваў урад вярнуць адрынутыя ад ВКЛ зямлі.
Пасля смерці Стэфана Баторыя новы кандыдат на трон Рэчы паспалітыя швецкі прынц Жыгімонт Ваза жадаў заручыцца падтрымкай на сойме прадстаўнікоў ВКЛ. Таму кароль польскі пагадзіўся зацвердзіць Статут, паколькі польскія шляхцічы не жадалі разглядаць гэты дакумент на вальных соймах...
Michał Kopczyński - profesor w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego:
"W 1569 roku zawarto unię lubelską. W wyniku unii, a właściwie
oporu wobec niej przejawianego przez przybyłych do Lublina magnatów, Litwa utraciła ponad połowę swego terytorium. W myśl jej ustaleń do Korony włączono
Wołyń, Podole i Kijowszczyznę, ziemie zamieszkałe przez Rusinów, a należące dotychczas do Wielkiego Księstwa." Choć unia lubelska z 1569 r. tworzyła nowe państwo – Rzeczpospolitą –
strona litewska wielokrotnie manifestowała swe partykularne interesy. Zazdrośnie strzeżono uprawnień litewskich urzędników, w czasie pierwszych bezkrólewi Litwini ostentacyjnie tworzyli odrębne koło elekcyjne, zachowano odrębność litewskiego sądownictwa i prawa. Wszystko to jednak nie prowadziło do zakwestionowania unii, jako takiej, a jedynie umacniało litewski partykularyzm w obrębie Rzeczypospolitej.
Па-мойму, у кагосьці мазгоў у цэбары катастрафічна не хапае... і, замест таго каб падвучыццо... на што толькі не пойдуць, каб тупа запярэчыць... і яшчэ аблаяць...
Кароча, ну, і засталося ў цябе толькі даведацца – і што ты тамака курыш?.. Ці не замоцнае?..