следующая тема »

[01 Август 2025, 12:01:16]

Новости, реклама:

[01 Август 2025, 12:01:16]

Новости, реклама:

[Бацькiн сын]

Аднак, калі Вы абараняеце беларускае слова і беларускіх патрыётаў, то лепей абараняйце іх па-беларуску, бо Чарнецкі калі б устаў і пабачыў Вашыя рускамоўныя пасты, лёг назад у магілу...

Чернецкий был европейского уровня интеллектуал, широких гуманистических взглядов,а не узколобый зашоренный националист, мы бы поладили
По поводу мовы, я по одному из своих трёх незаконченных образований)) историк и как историк вам скажу, мова это инструмент, инструмент для жизни народа, а не народ инструмент для жизни мовы,и наши предки меняли её не один раз за свою многотысячелетнюю историю. Зацикливаться на какой-либо одной,на мой взгляд, это прямой путь в этно-фрики.

ну давайце не будзем казаць, хто дапамагаў усталёўваць трэці рэйх - большасць паліцыянтаў і калабарантаў-чыноўнікаў у Вілёскай і Лідскай акругах былі менавіта палякі, кніга немца К'яры "Штодзённасць за лініяй фронту" Вам дапаможа

Лучше всех про польских помощников нацистов написал Кастусь Акула в своих
"Змагарных дарогах":

"...Беларусы, якім у часе гітлераўскае акупацыі давялося шмат выцерпець ад малых польскіх «квіслінгаў» (гаворым аб тых, што захавалі жыцьцё), маглі-б назваць няскончаны лік імёнаў польскіх выслужнікаў «фюрэра».
Першай групай зьяўляліся тыя, што масава паплылі ў дапаможную, папулярна званую чорнай, паліцыю. Атрымаўшы зброю ў рукі, яны ці не найбольшую ўвагу прысьвячалі вынішчэньню беларускае нацыянальнае інтэлігенцыі й шырокіх масаў беларусаў наагул. Гэта асабліва яскрава выявілася ў самым пачатку гітлераўскае акупацыі, калі беларусы былі здэзарганізаванымі й толькі што пачыналі мабілізаваць сілы для барацьбы за асабістае й нацыянальнае існаваньне.

Другой групай трэба лічыць, калі іх можна так назваць, «бабскія брыгады». Гэта былі служанкі, кухаркі, перакладчыцы, працаўніцы ва ўрадах пры нямецкай паліцыі й акруговых цывільных нямецкіх установах. Той, хто быў у гэным часе ў Заходняй Беларусі, сачыў ды ўмеў спасьцерагаць, лёгка зможа прыгадаць знаёмы тып польскае паненкі. Тып гэты, акрамя выкананьня дзьвёх працаў - служанкі, кухаркі ці працаўніцы бюра ўдзень і прастытуткі ўночы, найбольш пільную ўвагу прысьвячаў трэцяй: ліквідацыі беларусаў. Трымаючы ў абдымках нейкую гітлераўскую большую ці меншую «шышку», зусім няцяжка было шаптаць у ейныя вушы імёны эвэнтуальных ахвяраў - «камуністых», ці карміць яе адлаведнымі «ідэямі».

Выглядала, што дзейнасьць першае й другое групы была ня прыпадковай. Прыгледзеўшыся бліжэй, можна было збольшага заўважыць арганізаванасьць, мэтазгоднасьць ды навет і пэўную плянавасьць. Калі ўжо пазьней беларусы, змабілізаваўшы сілы, маглі часьценька пахваліцца поспехамі ў ачышчэньні дапаможнае чорнае паліцыі ад здрадніцкага польскага элемэнту, то змаганьне з «бабскімі брыгадамі» было куды цяжэйшае...

Трэйцяя група палякаў, што дзейнічала арганізавана, гэта былі гэтак званыя легіёны, ці, калі ўжыць іхны-ж афіцыяльны назоў, Армія Краёвая. У асноўным група гэтая «апэравала» ў Лідчыне й Наваградчыне. У гэту так званую «армію» плылі польскія паны й падпанкі, дробная спалянізаваная шляхта, што заўсёды была гнілым-загноеным балючым струпом на целе беларускага сялянскага народа, дый вырадкі-рэнэгаты, не ўспамінаючы ўжо аб ладнай колькасьці звычайнае басоты, карыстаючай з нагоды, каб рабаваць і забіваць нявінных."
http://knihi.com/Kastus_Akula/Zmaharnyja_darohi.html#chapter8