сколько дней (недель, месяцев) понадобилось коммунальщикам для расчистки улиц города от снега? по твоему они не справились?
Ну, народ сваімі сіламі і справіўся...
разве он молчал? а власть у любого народа такая, какую он заслуживает.
У тым-та і спрва, што беларускі народ такой улады і не заслугоўвае...
Достойный ответ израильского пленного
А гэта не пытаньне, а адказ у форме пытаньня. Прычым рытарычнага.
НЯ ВЕРАЦЬ РЭЖЫМУ
Пасьля сьнежнага шторму, які прайшоўся па Беларусі і нанёс шмат шкоды, пачынаецца падвядзеньне вынікаў і рабленьне высноваў. Аказалася, што рэжымныя структуры не падрыхтаваны да стыхіі такога маштабу, што унутраныя войскі не ратавалі грамадзянаў, а сьвяткавалі і хадзілі парадам, і г.д. Нам хацелася б падкрэсьліць іншы аспэкт пасьлябураннай праблемы. А менавіта недавер грамадзтва да рэжыму a priori.
За некалькі дзён мэтэрэалагічныя службы агучвалі свой прагноз, проста паводле Якуба Коласа, — будзе бура, павінна быць навальніца. БТ і афіцыйны друк не хавалі гэтага, а, наадварот, тлумачылі, што ня трэба выязджаць на аўтамабілях у далёкія падарожжы, што лепш сядзець дома і не высоўвацца. І людзі ім не паверылі! Людзі зрабілі з дакладнасьцю да наадварот.
Тысячы грамадзянаў паехалі па дарогах далёка ад свайго жытла і апынуліся ў палоне стыхіі. Людзі нацярпеліся тарапатаў і доўга будуць успамінаць свой непрадуманы ўчынак. Хаця трэба прызнаць, што яны яго добра прадумалі. Беларусы ня вераць любым заявам рэжыму настолькі, што кожную яго заяву трактуюць як чыстую няпраўду і робяць наадварот. Гэтая “грамадзкая пазыцыя” вядома яшчэ з савецкіх часоў.
Савецкі чалавек чуў пра стабільнасьць, пра паляпшэньне і адразу ж разумеў, што будзе правал і пагаршэньне. Так дзейнічае і постсавецкі, падлукашыстоўскі чалавек. Яму кажуць: “Дэнамінацыі ня будзе. Банкі стабільныя”. А ён ужо бяжыць ратаваць ад абвала свае грашовыя ўклады. Яму сказалі: “Будзе шторм…” А ён упэўнены ў сяброўскай сустрэчы з пяшчотным сонцам на родных гасьцінцах.
Такі стэрэатып склаўся на працягу гадоў існаваньня антыбеларускай сістэмы ўлады. Беларусы ў сваёй большасьці не чакаюць ад гэтай улады нічога добрага, а галоўнае – не чакаюць праўды і клопату аб сябе. У прынцыпе такое называецца паралельным існаваньнем грамадзтва і ўлады: кожны жыве сам па сабе. Гісторыя паказвае, што будучыні ў такога рэжыму няма.
: 1 ... 79 80 82 83 ... 92 Далее» Вниз