Наўрад ці.. мне здаецца што менавіта этнонім "беларусцы" ўтварыўся з канфесіёніма "рускі" (праваслаўны).. Хаця дакладна не ведаю..
Конечно, этноним беларусы - переросший из конфессионима "белорусцы", что был тождественен - "православному" ("рускому") не без помощи белого русского царя (москалей)
. В том-то и дело: оккупация Московой (тогда Белой Русью) - и вдруг восточные беларусы начинают называть себя по вере уже не просто "руськими", а "белорусцами", "белоруские веры".
Такой же вывод делает Урбан:
З дадзенага агляду няцяжка зрабіць выснову, што назоў «Белая Русь» пашыраўся з Маскоўшчыны. Невыпадкова ў актах маскоўскага паходжаньня сярэдзіны ХVІІ стагодзьдзя, апублікаваных самым Л.С.Абэцэдарскім і М.Я.Волкавым у зборніку «Русско-белорусские связи. Сборник документов 1570-1667 гг.» (Менск, 1963), чытаем наступнае: «литвин... белорусец», «выходец литвин... белорусец», «родом литвин... белорусец», [highlight]«литвин белоруские веры»[/highlight] і да т.п. Паводле Абэцэдарскага, гэтакія найменьні быццам сьведчаць пра тое, што наш народ называў сябе беларусамі, а дадатковым назовам «ліцьвін» азначаў сваю дзяржаўную прыналежнасьць. Але ж, як мы маглі бачыць вышэй, гэтым «беларусцам» свабодна мог быць жыхар [highlight]Кіеўшчыны, Белацаркоўшчыны й нават Падольля.[/highlight] Да таго ж гэтае найменьне чамусьці не распаўсюджавалася на ўвесь наш народ, а прытарноўвалася толькі да тых земляў, дзе мацней трымалася праваслаўе.
…
Як крыху раней берасьцейскі манах Апанас Філіповіч, у 1651 годзе наведаў Маскву ігумен Дзісенскага манастыра Анфінаген Крыжаноўскі. Сам ён паходзіў з Кіева, скуль выехаў у Маскоўшчыну, тады пабыў у Палестыне й Грэцыі ды нейкім чынам стаўся ігуменам манастыра ў Дзісьне. Зноў ён паехаў у Маскоўшчыну, каб падагнаць яе да вайны з Рэчай Паспалітай. Вось выпіскі з пратаколу гутаркі зь ім у Пасольскім прыказе:
«А нынешние де зимы... он, игумен Анфиноген, был в Полотцку у воеводы и у гетмана <Вялікага Княства> у Януша Кишки с полотцким же игуменом с князем Гедройцем. И спрашивали его со многим прошеньем, чтоб им сказал, что над ними, белорусьцы, от ляхов будет... И гетман де им сказал, король де и вся Речь Посполитая приговорили так: сколь скоро они снесут Хмельницкого, и тогда всех белорусьцов до одного человека и с сущими младенцы высечь и церкви божии и монастыри все выжечь, только оставить однех римлян... А послы де нынешние королевские... (з гэтымі пасламі Крыжаноўскі дабраўся да Масквы - П.У.) посланы ко государю от короля о том, чтоб государь на вечном миру крест целовал и Хмельницкого и иных белорусьцов никого не принимал, чтоб им всех белорусьцов снесть и християнская вера искоренить... А его де, игумена Анфиногена, послали ко государю ис Полоцка все белорусьцы, остерегая его, государя, потому что король над християнскою верою умышляет тайно... и велили ему бити челом государю, чтоб он, великий християнский государь, их, белорусьцов, (велел) принять в свою государскую оборону, а ляхом их не выдал...» і г.д.
...
У данясеньні ў Рым папскага нунцыя ў Польшчы, якое датуецца 26 траўнем 1569 году і ў якім паведамлялася пра падзеі на Люблінскім сойме, Кіеў называўся «сталіцай Белай Русі»[84]. Такім парадкам, ужо тады назовам «Белая Русь» пачалі пакрывацца і ўсходнія землі Ўкраіны, тым больш Кіеўшчына зь Кіевам, якія так імкнулася захапіць Маскоўшчына. «Белая Русь», прытарнаваная да Ўкраіны, асабліва ўвыпукляецца ў сярэдзіне ХVІІ стагодзьдзя - у эпоху гэтак званае «освободительной борьбы украинского и белорусского народов за воссоединение с Россией». [highlight]У сувязі з гэтым тады ж гетман Багдан Хмяльніцкі выступаў і як «гетман Белай Русі». [/highlight]
Там тоже были белорусцы
P.S. Я этот текст (только здесь отрывки) уже в теме про Речь поспалитую выкладывал.
ў 1897 г. у перапісу насельніцтва
Да, тогда он начинает распространяться на наши территории, но также - не без участия друзей-соседей и не без участия нашей интеллигенции
Кстати, вот например несколькими годами ранее, в 1839 г. в Санкт-Петербурге была издана книга „Картины России и быт разноплеменных ее народов“. В ней, в частности, говорится: «малороссийский язык заметно начинает портиться за Черниговом, изменяется в литовский». Заметь, даже тогда - не на белорусский, а именно на "литовский". Про "униатский литовский" язык даже на юге Беларуси вообще молчу. Мы были, мы есть и мы будем
литвой 
: 1 2 3 5 Далее» Все Вниз