следующая тема »

[18 Июль 2025, 04:39:58]

Новости, реклама:

[18 Июль 2025, 04:39:58]

Новости, реклама:

[paroh]

Згодзен э Літвінам, што храмы якія будуюцца зараз не маюць ніякай сувязі з беларускімі традыцыямі. З’яўляюцца нейкімі гібрыдамі, стылістыку каторых цяжка вызначыць. Цыбуляпадобныя купалочкі гэта даааа….лепяць куды папала. Нават старыя барочныя храмы і тыя абляпілі цыбулямі…ніякага  густу. Жах. Яшчэ мазня ў нутры –мясцовыя васняцовы …. Я аднойчы бачыў выяву Галгофы, дзе такія ногі ў Распятага, як у бабы на 150 кіляў, сорамна глядзець.
Маскоўскі стыль дамінуе. Гэта гаворыць пра нашу недасведчанасць і не любоў да свайго мінулага. Ні святары , ні спецыялісты нічога не ведаюць пра беларускае барокка, готыку.
А купал прыйшоў з Візантыі.  Панове, аўтэнтычная  ісламская культура- гэта прымітыўная культура качэўнікаў. Акультурыліся яны дзякуючы заваяванням усходняй рымскай імперыі. Арабская навука, філасофія, архітэктура запазычаны арабамі з хрысціянскай Візантыіі. Не ляпіце гарбатага. Візантыя як культурная скарбніца чалавецтва, якая захавала і развівала духоўныя і матэрыяльныя здабыткі антычнасці, у тыя часы  мела вельмі моцны ўплыў і на арабскі ўсход і лацінскі захад, і на славянскую поўнач.
Цыбуляпадобны купалок, гэта не купал у першапачатковым сэнсе. Купал – гэта сферычнае дахавае перакрыцце, вельмі складаная канструкцыя. Бліскучы прыклад візантыйскага архітэктурнага генія – храм св. Сафіі ў Канстанцінопале. Трэба сказаць, што крыжова-купальныя храмы, як творчы сінтэз візантыйска- рускай архітэктурнай думкі - гэта здабытак беларускай культуры. Першыя храмы былі пабудаваня на тэрыторыі Полацкага княства. Затым яны распаўсюдзіліся  на поўнач Русі. Таму калі будуюць імітацыіі старажытных рускіх храмаў- гэта добра, гэтыя храмы нечаму беларускаму  адпавядаюць…Каліж перайманні маскоўскай архітэктуры 16-17 стагодззя, то гэта глупства, непавага, невуцтва. Бо ў тыя часы ў Масковіі і ВКЛ сфарміраваліся свае,  па свойму цікавыя, але не падобныя, стылі праваслаўнага дойлідства. Выключэнне на гэтым фоне- адноўленная царква св. Благавешчання ў Супрасле. І купалы, як завяршэнне будынку “пад крыж” нашы! Не цыбуліны, а барочныя. Як ў храма св. Успення Пскова-пячорскага манастыра. Як гэта маскали церпяць на пячорскіх храмах "чуждые" "униатские" купалы?