Надзея Абрамава
Пішуць, акрамя іншага спрабавала ратаваць дзяцей, яўрэйскіх, і даволі паспяхова. Зверскіх чынаў ад яе не знайшла.
Нагамі нікога не дабівала, сапраўдная беларуска, выкшталцоная, хоць прадажніца. Значна прасцейшая - Елена Мазанік, безумоўна. Але і гэта кабета нагамі не дабівае. Кубэ ўзарваны ўва ўласным ложку такім чынам, што ані дзеці, ані цяжарная яго жонка не пацярпелі. Не выпадкова, хутчэй за ўсё, пакаёўка ведала, што яны не спалі разам. Была магчымасць проста атруціць! Проста! Без усялякага рызыку дзеля сябе, затое з рызыкам для дзяцей, не пагадзілася Мазанік. Лепей бомбу праз кардон аховы, так? Вось як ратаваліся чужыя дзеці беларускімі кабетамі.
І гэта ўжо пасля таго, як гітлераўцы катавалі і забілі нізавошта шаснаццацігадовых беларускіх дзяцей, Машу Брускіну і Ўладзіка Шчарбацэвіча.
Вот почему, как нацистская мразь так в вышиванке? Это у них форма такая, штоле?
Вышыванка на Надзеі - сапраўдны здзек майстрыні, якая тую вышыванку рабіла. У гэтага арнамента сэнс непрыстойны, шчыра кажучы. Але гэта для тых, хто гэты сэнс умее прачытаць. Яна не ўмела, відавочна. Дурында.