http://www.nn.by/index.php?c=ar&i=14196«Нуда, змрок, безвыходнасьць. Тут людзі жывуць як у гета».
...- Нуда, змрок, безвыходнасьць. Грэх, які зьнішчае тут чалавека да такой ступені, што той ня ў стане ні працаваць, ні жыць. Уцёкі ў п'янства і распусту - гэта тут спрэс і скрозь увайшло ў норму. Мужчыны пасьля сарака бяруць сабе палюбоўніц-падлеткаў, і ніхто гэтаму не зьдзіўляецца. Наркотыкі, аборты, СНІД - гэта, па сутнасьці, паўсюдная карціна штодзённага жыцьця...
...І сёньня, пасьля чатырнаццаці гадоў я больш схільны іх апраўдваць, чым асуджаць. Гэта ня іх віна, што жывуць такім чынам; яны папросту ня ўмеюць інакш. Ніхто не паказаў ім іншы шлях. Гэта трагічныя ахвяры сыстэмы, якая не дае ім нічога, акрамя ўражаньня безвыходнасьці. Неяк маладыя людзі так і сказалі мне: Мы ўжо ні ў што ня верым. Нас заўсёды вучылі, што ёсьць адна партыя, адзін правадыр, адно шчасьце. Аказалася, гэта хлусьня. Цяпер прыходзіце вы і кажаце, што ёсьць адзін Бог і адна праўда. А калі акажацца, што вы таксама маніце?
- Якіх людзей тут ксёндз сустракае?
- Адарваных ад свайго роду, ад сваіх каранёў, але пры гэтым зычлівых, гасьцінных і адкрытых. Застрашаных. Трэба шмат часу, каб іх зразумець. Баяцца ўвайсьці ў касьцёл; Бог для іх – гэта пагроза, бо Яго Слова расчыняе праўду, а тут жа за праўду загінула столькі народу...
...- Атмасфэры сьвятаў тут ня вельмі відаць. У Вялікдзень людзі падносяць стравы на асвячэньне ў поліэтыленавых пакетах. Два галоўныя сьвяты ў Беларусі гэта, зрэшты, Новы год і Дзень жанчынаў. Толькі потым Вялікдзень і Каляды. Добра што яшчэ ня Дзень нараджэньня Леніна...
...- Яны кажуць так: мы не жывём, мы "выжываем”. Дрэнная праца, дрэнная зарплата. Але ня гэта самае дрэннае. Самае дрэннае гэта тое, што ў тых людзях сядзіць усярэдзіне. Там цяжка знайсьці сям'ю, у якой хтосьці ня быў бы рэпрэсаваным, або ня быў у Афганістане, не забіў чалавека...
.... Калісьці прыехаў да нас архітэктар габрэйскага паходжаньня. Калі яго спыталі, як яму тут падабаецца, адказаў: тут людзі жывуць як у гета. Нібы яны ў пастаяннай небясьпецы. Таму і распуста, і п’янства, уцёкі ў задавальненьне. Людзі ідуць ва-банк, каб яшчэ што-небудзь ад гэтага жыцьця ўзяць. Носяць трэнікі, жанчыны апранаюцца так, што вуліца паходзіць на софт порна. Кожны прагне каханьня, спрабуе яе як-небудзь займець: купіць, выкрасьці, выгандляваць. За любы кошт. Нават коштам СНІД...