По мнению многих учёных помимо балтских племён до прихода славян територию Белоруссии и Европы заселяли монголоидные племена, остатки их есть и сегодня на Рижском узморье - ливы. Хотя в 4 веке Римскую империю громили гуны(смешанные монголоидно-европеоидные племена предки современных татар и башкир) под предводительством Атилы, вполне возможно и на территории нашего государства был Анклав.
Ливы - фино-угорская народность. Учите матчасть.
P.S.
Например, азиатская примесь (TAT-C) у разных народов:
Tat-C Frequencies
Yakuts..........87%
Eskimos.........61%
Chukchi.........58%
Finns...........55%
Buryats.........52%
Tofalars........47%
[highlight]
Lithuanians.....47% [/highlight]
Lapps...........42%
Estonians.......37%
Maris...........33%
Latvians........32%
Nenets..........30%
Tuvans..........18%
Chuvash.........18%
Russians........14%
Ukrainians......11%
North Swedes.....8%
Gotlanders.......6%
Norwegians.......6%
Poles............4%
Germans..........3%
Armenians........3%
Slovakians.......3%
Danes............2%
[highlight]Belarusians......2% [/highlight]
Turks............1%
(ещё один признак того, что браки были мононациональными, соседи, как-никак, такие рядом)
Что такое ТАТ-С?
TAT-C это - азиатский маркер ДНК, который встречается у финнов, латышей и литовцев. Высокий процент маркерa Таt-C встречается у чукчей, саамов и других азиатских народов крайнего Севера.
+++
The Tat C allele was found to be frequent not only among the European Finno-Ugric populations but also among Latvians and Lithuanians, who are linguistically both Indo-Europeans.....
...The work team also suggests that a high Tat C frequency among Latvians and Lithuanians, in contrast to almost all other Indo-European-speaking Europeans. Particularly, both Poles and Belorussians differ sharply in this respect from the two indicated Baltic populations, as well as from Russians. That suggests very extensive admixture of Latvians and Lithuanians with Finno-Ugric-speaking populations..."
Перевод:
Высокое содержание маркера Таt-С было обнаружено не только среди финно-угорского населения Европы, но также среди латышей и литовцев, которые лингвистически принадлежат к индо-европейцам.
В противопоставление ко всем индоевропейским народам, у литовцев и латышей наблюдается высокое содержание маркера Таt-С, о чём свидетельствует работа нашего коллектива. Говоря об отсутствии маркера Таt-С среди народов Европы, хотелось бы отметить, что поляки и белорусы резко отличаются ("резко отличаются" - дословный перевод - "differ sharply" ) от двух упамянутых балтийских народов, так же поляки и белорусы резко отличаются и от русских. Это говорит о высоком смешивании латышей и литовцев с финно-угорским населением.
Источник:
CHAIR OF URALIC LANGUAGES, UNIVERSITY OF TARTU
Университет города Тарту
Далее:
По мнению учёных, славяне так и не дошли до территории Беларуси (касается балканских, тех, что шли через Румынию). А вот проблема полабских – ещё досканально не изучена (склоняюсь к ней, к тому же сами полабы были связаны с балтами).
а) бронзовый век (ореал балтов):
На карце генетычных адлегласцяў ад сярэдніх беларускіх частот генаў насельніцтва Усходняй Еўропы (мал. 9) яскрава відавочная адметнасць генафонду беларусаў, да якіх далучаюцца карэнныя жыхары Пскоўшчыны, Наўгародчыны, Смаленшчыны, Браншчыны, Віленшчыны, Латгаліі і Украінскага Палесся. На думку А. Мікуліча гэткая карціна адлюстроўвае “гістарычныя з’явы не XVII – XVIII стагоддзяў, а на тры тысячагоддзі ранейшыя” (с. 83). Аўтар зацямляе таксама, што “з улікам усяго вывучанага матэрыялу арэал беларускага генафонду ў агульных сваіх абрысах адпавядае межам Вялікага Княства Літоўскага сярэдзіны XV стагоддзя” (тамсама). Гэтым назіраннем можна дапоўніць тэзу пра тое, што “рэгіён ВКЛ” ёсць не толькі сапраўднай канструкцыяй, якая мае рэальную, а не сканструяваную гісторыю, прычым, як палітычную, гэтак і соцыякультурную [8], але яшчэ і антрапалагічна-генетычнай рэальнасцю.
б) Кстати:
Методыка “генетычнага гадзінніка”, выкарыстаная А. Мікулічам не дазваляе зазірнуць глыбей за бронзавы век, але гэта не значыць, што біялагічны век беларускага этнасу пачынаецца толькі з гэтага часу, бо геаграфічная структура беларускага генафонду збольшага адпавядае арэалам старажытных археалагічных культур. Прыкладам, прыдзвінскі генагеаграфічны арэал накладваецца на тэрыторыю пашырэння неалітычнай нарваўскай культуры (IV—III тыс. да н. э.) і паўночнабеларускай культуры ранняга бронзавага веку (канец ІІІ—першая пал. ІІ тыс. да н. э.), што ёсць дадатковым аргументам на карысць генетычнай непарыўнасці тутэйшага насельніцтва (с. 77). А ўся даўняя Беларусь, згодна з сярэднеўзважанымі эфектыўна-рэпрадуцыйнымі дэмаграфічнымі памерамі і паводле звестак пра восем антрапасістэм генетычных прыкметаў, была заселеная продкамі сучасных беларусаў прыкладна 9±1 тысяч гадоў таму (с. 16). Такім чынам, “сучасных беларусаў з высокай доляй упэўненасці можна лічыць нашчадкамі мясцовага старажытнага насельніцтва” (с. 16).
[highlight](карты в текст ставил собственно ручно, не из этой книги)[/highlight]
Голосование
: 1 ... 3 4 6 7 Далее» Все Вниз