Ну, чаго там крыць, маю стаж працы ажно 44 года... і выйшаў на поўную пенсію калі мне споўнілася 61 год...
61-44= 17. Тогда и у меня 42 года стажа. И где моя пенсия, шаноуные Бритун с Пчаляром? Или у вас партбилеты краснее, мать вашу.
Прабач, але я партбілету ніколі... чуеш НІКОЛІ не меў...
Пенсію маю, але яшчэ займаюся дурніцамі. У гэтым годзе прыбытак атрымаўся неблаг, хаця бывала і лепш...
С кожным годам прыбытак усё менее і менее... а нерваў (перажываў каб барцуны скаканнем не перакрылі мяжу з Масквой) ды працы большае... нават прыходзяць думкі скончыць з ягадай...
Пабачым, як там... мо атрымаеццо і з пчалярствам. Бацькоўскую хату больш-меньш аднавіў, можна нават і жыць з мая да верасня (15 км. ад горада)...
Не ну, каб на ўсё хіер забіў, і толькі спадзяваўся на пенсію - не хапала б стопудова...
Хаця, дзецям адукацыю ды выхаванне добрую даў... дзякуй Богу, зарабляюць вельмі нават неблага, мяркую, у разе чаго дапамаглі б...
Ды толькі - заўжды на сябе спадзяваўся, мне ніхто і ніколі не дапамог, так атрымлівалася - чамусці, пачынаючы з юнацтва, заўжды я дапамагаў бацькам, ды дзеду... ды і яшчэ некаторым, не толькі родзічам.
Дарэчы, бацька памёр - мне было 19 год, быў студэнтам... адразу цяжка зрабілася...
А пазней маці даглядаў - у мяне жыла...
Ды чаго там, пэўна як і ў кожнага - рознае было... як той казаў: раз на возе, раз пад возам..
Адно толькі ў сваіх праблемах і цяжкасцях ніколі і нікога... нават савецкую уладу не гнявіў...
Тым больш цяперыча, калі ў мяне і ў маіх... як ніколі ўсё неабходнае ёсць... усё пучком...
Канешне, і па суседству... і ў вёсцы, на прыклад, маецца пэўная групка людзей, якія нідзе не працуюць, але ужо з ранку п'яныя. І пры тым - кожны дзень...
Дык у гэтых бедалаг заўсёды нехта іншы, там жонка, дзеці і асабліва ўлада ВІНАВАТЫЯ... у светлы дзень і ў цёмную ноч выліваць на Сінявокую кублы памыяў і гаўмна. Небаракам мроіццо, вось калі б яны жылі за руб ежом там у Яснавяльможнай або ў Амерыцы, ці тутака ўлада змянілася, дык яны адразу багатым былі б... ібііхмацьняхай!
Але шнейша з тым...
Кгароча, цяперыча не грошы галоўнае, а каб было добрае здароўечка... тады і жыць будзьма...