Была на презентации сборника стихов С. Куль, нашей гродненской поэтессы, купила экземплярчик, и вот хочу выложить один из стихов для знакомства и мнения читателей и критикуна, конечно.
Я тку рушнік, старэйшая сястра,
Я з кужалю напрала тонкіх нітак,
З ільну табе рушнік вясельны вытку,
У хаце свой пастаўлю панарад.
На дошчачку, на дваццаць шэсць нітоў,
Каб клаліся няпроста пераборы,
Я вытку дрэва моцнае і зоры,
І ліштву з адмысловых галубоў.
Яны сядзяць, спакойна склаўшы крылы,
Галубка белая і шызы галубок,
Але галовы адвялі на бок,
Адзін адному назаўжды нямілы.
Бяры свой шлюб, старэйшая сястра,
Вянчайся з тым, хто мне адданы Богам,
Я пакладу рушнік перад парогам,
Калі ў царкву паедзеш са двара.
І вам не будзе шчасця і дабра,
Бо галубы свае не зводзяць дзюбы,
Не будзе ладу, і не будзе шлюбу.
Я тку рушнік, старэйшая сястра.
: 1 2 Все Вниз