Сяргей Дубінскі25 кастрычніка 1884 года ў вёсцы Наройкі, што на Падляшшы, нарадзіўся
Сяргей Дубінскі, славуты беларускі археолаг і гісторык. Перад І Сусветнай вайной ён паспеў скончыць Пецярбургскі універсітэт.
З 1924 года працаваў у Менску, быў сябрам гісторыка-археалагічнай камісіі, ад 1928 года працаваў у Інбелкульце.
Пазней Сяргей Дубінскі стаў адным з першых супрацоўнікаў Інстытута гісторыі Акадэміі Навук Беларусі. Даследаваў помнікі жалезнага веку і эпохі Сярэднявечча, спачатку ў сябе на радзіме, а затым і ва Усходняй Беларусі.
Калі пачаліся бальшавіцкія рэпрэсіі супраць беларускай інтэлігенцыі ў БССР, Сяргей Дубінскі з’ехаў у Ленінград, дзе з 1933 года працаваў у Акадэміі матэрыяльнай культуры.
Але не доўга.
Там яго арыштавалі і расстралялі 27 жніўня 1937 года. "Улетку 1928 г., падчас раскопак гарадзішча Банцараўшчына у ваколіцах Менску, археоляг Сяргей Дубінскі між іншага выявіў рог даўжынёю 1,9 м. Знаходка тады была ідэнтыфікаваная як рог валдайскае казы й здадзеная у архіў. У 1935 г. прыбіралъшчыца, выводзячы мыш'яком (As) архіўных пацукоў, выпадкова сыпнула крыху атруты на рог. Той нечакана зьмяніў колер, зрабіўшыся з шэрага бледнаружовым. Тэрмінова выкліканы Дубінскі адразу зразумеў, што мае справу з рогам не валдайскай казы, але аднарога – вымерлай траваяднай непарнакапытнай жывёліны, чый лобавы рагавы нараст мог, паводле сярэднявечных крыніцаў, зьмяняць колер пад узьдзеяныіем атрутных рэчываў. Аднак археоляг ясна здаваў сабе справу з таго, што бальшавіцкая ўлада, якая адмаўляе Бога, будзе адмаўляць і аднарога. Адкрыцьцё Дубінскага абмяркоўвалася у навуковых колах БССР кулюарна, паўшэптам.
А ў 1937 г. ён быў арыштаваны й расстраляны як польскі шпіён, бо меў сваякоў у Заходняй Беларусі. Рог праходзіў па справе у якасьці рэчавага доказу, а пасьля зьнік у спэцсховах, як мноства іншых рэліквіяў беларускага народу."
Мікола Крывальцэвіч:
“Тры вядомыя беларускія археолягі Сяргей Дубінскі, Аляксандар Ляўданскі і Аляксандар Каваленя. Гэта былі найвыдатнейшыя спэцыялісты, а іх зьвінавацілі ў шпіянажы на карысьць Польшчы і расстралялі 27 жніўня 1937 году. Безумоўна, гэта была велізарная страта.
Нашая археалягічная навука пасьля гэтага адрадзілася толькі ў 1960-я гады”.
: 2 Далее» Все Вниз