|
VLADMIH
|
Дракахруст: «Я не выключаю, што палітычныя перспектывы Сахашчыка могуць быць вялікія і вельмі нечаканыя»
Палітычны аглядальнік Юры Дракахруст у каментары Филину падзяліўся думкамі пра высокія кантакты прадстаўніка пераходнага Кабінета і міратворчыя перспектывы Лукашэнкі.
Юры Дракахруст
— Лукашэнка падпісаў указ аб абвяшчэнні 2023-га Годам міру і стваральнасці. У сваім навагоднім звароце ён стараўся ўнікаць тэмы вайны. У адрозненне, дарэчы, ад Ціханоўскай.
На вашу думку, наколькі паспяховым можа быць гэтае стварэнне вобраза міратворцы, улічваючы тое, якім быў зварот Пуціна — у атачэнні вайскоўцаў?
— Я думаю, што многае залежыць ад волі Лукашэнкі, ад яго палітычнага майстэрства. Але далёка не ўсё. Таму Беларусь можа быць уцягнутая ў ваенны вір, у тым ліку і ўдзелам яе войска. Калі Пуцін скажа, што трэба, то наўрадці ў Лукашэнкі будзе магчымасць адмовіцца.
Ён будзе працягваць умацоўваць гэты вобраз. І калі мы будзем гаварыць на гэтую ж тэму ў студзені 2024-га, калі Беларусь на працягу гэтага года не будзе наўпрост уцягнутая ў вайну, то многія будуць лічыць, што, напэўна, і ўнёсак Лукашэнкі ў гэтым ёсць. Калі ён пры гэтым будзе заставацца пры ўладзе.
Як і на працягу 2022-га было, калі напрыканцы лютага і ў сакавіку здавалася, што вось-вось. Але калі за спіной ужо больш за дзесяць месяцаў вайны, то гэта ўжо ёсць фактам беларускай палітыкі, грамадскага жыцця.
ЧИТАЙТЕ ТАКЖЕ
Шрайбман: У Запада нет ресурсов, чтобы вытянуть Лукашенко из-под влияния Путина, даже если отменят санкции
Можна, зразумела, спрачацца — ці Пуціну так не спатрэбілася беларускае войска, так пашанцавала ці Лукашэнка ўдала брыкаўся. Але ў любым выпадку, працяг гэтай лініі будзе фактарам, які будзе ўплываць на думкі людзей, і частка беларусаў будзе адносіць гэта да высілкаў Лукашэнкі.
І тонам свайго выступу, і кантрастам паміж сваёй прамовай і прамовай Пуціна, ён прадэманстраваў: я забяспечваю мір. А ці забяспечвае ён мір насамрэч? Не факт. У любым выпадку, гэта не толькі ад яго залежыць.
Яго ўласная рыторыка прарасійская. Тое, што расейцы робяць у Беларусі, што захочуць, што залежнасць Мінска ад Масквы толькі расце, сведчыць пра тое, што не толькі ў Лукашэнку справа.
— Пакуль мала падрабязнасцяў пра сустрэчу або сустрэчы прадстаўніка пераходнага кабінета Валерыя Сахашчыка з галоўнакамандуючым ЗСУ Валерыем Залужным. Пра што могуць сведчыць такія кантакты?
— Палітычную вагу Сахашчыка публікацыя сумеснага фота з Залужным падымае. Ён паказвае, што з’яўляецца менавіта палітычнай фігурай. Прычым палітычнай фігурай, з якой кантактуюць ваенныя лідары Украіны. І гэта пэўны кантраст з тым холадам, з якім прымаюць Ціханоўскую ў Кіеве.
У яе, а таксама іншых прадстаўнікоў яе каманды, акрамя Сахашчыка, такіх кантактаў нават на ўзроўні такога фотаздымка няма. Дарэчы, кантактаў такога ўзроўню няма і ў прадстаўнікоў палка К*ліноўскага. Так, іх могуць прымаць у Радзе, іх можа прымаць Клічко, але ў масавай свядомасці ва Украіне і ў свеце, і ў Беларусі ў тым ліку, Залужны ўспрымаецца, як другая асоба ў краіне пасля Зяленскага. Гэта ваенны лідар Украіны. Таму гэта вельмі важная сустрэча.
Я, дарэчы, звярнуў бы ўвагу на цікавае кола кантактаў Сахашчыка. Гэта не толькі Кабінет, гэта яшчэ і Зянон Пазняк. Мы памятаем словы Сахашчыка, сказаныя ў адрас Пазняка яшчэ падчас стварэння Кабінета. Ці ягоныя звароты да кіраўніка Рады бяспекі Вальфовіча.
Так што я не выключаю, што палітычныя перспектывы спадара Сахашчыка могуць быць вялікія і вельмі нечаканыя.
Што тычыцца нейкіх канкрэтных рэчаў, то мне тут цяжка сказаць. Можа і ёсць нейкія дамоўленасці. Але менавіта тыя вайсковыя структуры, якія арыентуюцца на Сахашчыка ва Украіне, напрыклад, полк «Пагоня», наколькі я ведаю, больш малалікія. Яны саступаюць колькасна таму ж палку К*ліноўскага, які, мякка кажучы, прахалодна ставіцца да Сахашчыка.
|
: 1 ... 24 25 27 28 ... 85 Далее» Вниз