Пять-десять лет и о войне будут знать в пересказе тех, кто слышал пересказ тех, кто ещё застал очевидцев. Солженицын и младший Бондарчук дополнят картину.
Война спит. Ей, в сущности, всё равно, за что здесь сражались и за что погибали. Еще два поколения и кто вообще ответит — а стоило сражаться, стоило погибать?
Гэта вы самі напісалі ці стырылі? Калі другое, пазначце крыніцу, каліласка.
Не згодная ўвогуле. І зараз патлумачу маўклівую пазіцыю народу.
Чым болей чалавек сталее, тым больш ён бачыць, аналізуе і ведае. Зараз досць інфармацыі пра вайну, акіян інфармацыі, сярод якой шмат цікавай і несамавітай.
Я асабіста магу сказаць за сябе, што бачыла я шмат, з вышыні свайго ўзросту і досведу. Давялося мне сустракаць сапраўдных ветэранаў у вельмі жорсткіх і несправядлівых умовах, а таксама і ветэранаў ліпавых, якія самі выхваляліся тым, што маюць за падманны кошт. Некаторым гэтага-ільготнага яшчэ і замала! Яны жадаюць
чваніцца перад людзямі, якіх падманваюць, каб тыя на парадах ім гонару дадавалі і ўшанавання, усміхаючыся і пляскаючы ў далонькі. Пустапарожні гонар - а карыкатура на яго тыя трое з адным (не сваім!) партрэтам.
Беларусы вельмі чуллівыя на крывадушнасць і крыўду ўвогуле.
Да не прабачыць мяне Олд Скул у векі вечныя.
У сваё апраўданне скажу, што нішто мне не перашкодзіла напісаць пра фраў Кудлатую з Брэста некаторыя цікавосткі і захапляцца гэтай чароўнай пані гераіняй. Героям - слава. Прадажнікам, здрайцам, зайздроснікам сквапным - ганьба.
: 1 ... 5 6 Все Вниз