Сегодня 75 лет Хатыни.
Ведаеце, што. Адзін мудрэц некалі сказаў: пазастаў мёртвых, няхай хаваюць сваех нябожчыкаў, а ты хадзі за мной. Ад сябе дадам: сёння хадзем, хто жывы, абвяшчаць святкаванне стагоддзя незалежнасці.
Яшчэ з гісторыі гэтага мудраца я памятаю тое, як нейкая кабета купіла каштоўны алей, каб намасціць яго, стомленага і знясіленага. Яе дакаралі: маўляў, навошта гэта рабіць, ці не трэба было тыя грошы раздаць жабракам. Тады гэты мудрэц сказаў: сёння на кароткі час я з вамі і я ў патрэбе. А жабракі заўсёды будуць.
Ад сябе дадам: Хатынь была і будзе заўсёды, а незалежнасць сёння з намі, у яе юбілей і яна ў патрэбе.
А мне падабаецца пісаць па-беларуску.
Это от молодости.
Ага, ага, правільна. А яшчэ ад сквапнасці розуму, крытычнасці мыслення, вытанчанасці пачуццяў і прыгажосці душы.
Нуачо.
Что праздновать собрались?
Как никем не избранная кучка поляков провозгласила на зараднорусских землях предательское государство кайзеровской Германии?
Стагоддзе абвяшчэння незалежнасці краіны. Якая розніца, пад якой акупацыяй яна была абвешчаная? Незалежнасць назаўсёды, а не толькі выключна на час акупацыі. А стаўленне незалежнай краіны да акупанта ці да праціўніка акупанта можа быць змененая, адпаведна. З пазбаўленнем усіх абавязацельстваў.
Да-да, спадары гісторыкі ад бога.
Са святам, дарагія суайчыннікі!
: 2 3 Далее» Все Вниз